Ocena:
Pamiętnik „Featherhood” autorstwa Charliego Gilmoura porusza tematy dynamiki rodzinnej, w szczególności relacji autora z jego wyobcowanym biologicznym ojcem i jego doświadczeń związanych z wychowywaniem sroki o imieniu Benzene. Podczas gdy niektórzy czytelnicy docenili intymny i refleksyjny styl pisania, inni uważali, że książka nadmiernie skupia się na osobistych żalach, a nie na relacji z ptakiem.
Zalety:⬤ Dobrze napisana proza
⬤ emocjonalna głębia w odkrywaniu rodzinnej dynamiki i osobistych zmagań
⬤ wciągające historie o sroce
⬤ oferuje wgląd w ojcostwo i zdrowie psychiczne
⬤ opisywana jako lektura obowiązkowa dla fanów intymnych pamiętników.
⬤ Zamieszanie wokół prologu
⬤ niewystarczające skupienie się na więzi ze sroką
⬤ postrzegane jako samolubne
⬤ niektórzy czytelnicy uznali to za nudne lub pozbawione głębi w odniesieniu do ptaka
⬤ nie należy oczekiwać, że będzie to tradycyjna opowieść przyrodnicza.
(na podstawie 17 opinii czytelników)
Featherhood: A Memoir of Two Fathers and a Magpie
W tym „żywym... uroczym i zachęcającym” („The New York Times”) pamiętniku o dojrzewaniu - „najlepszym dziele przyrodniczym od czasów »H jak Jastrząb«” (Neil Gaiman) - młody mężczyzna ratuje małą srokę, gdy umiera jego wyobcowany ojciec, tylko po to, by odkryć, że opieka nad ptakiem ratuje jego samego.
Jest to historia dwóch mężczyzn, którzy potrafili rozmawiać z ptakami - ale byli całkowicie niezdolni do rozmowy ze sobą.
Ojciec, który uciekł od swojej rodziny w środku nocy i kawka, którą wychował jak dziecko.
Syn, który miał obsesję na punkcie swojej nieobecności - i młoda sroka, która wpadła mu w oko i nie chciała odlecieć.
Jest to opowieść o rodzinie kruków i ludzkiej rodzinie; o powtarzaniu przez pokolenia i ptakach, które płyną we krwi; o strachu przed powtórzeniem grzechów ojca i pragnieniu zbudowania własnego gniazda.
