Fazy księżyca: Kulturowa historia filmu o wilkołakach

Opinie czytelników

Książka oferuje naukową analizę filmów o wilkołakach, wykraczając poza tradycyjne tematy i badając różne kwestie społeczne odzwierciedlone w tym gatunku. Chociaż twierdzi, że wypełnia lukę akademicką, jest to druga praca naukowa na ten temat, po książce Bryana Senna. Autor omawia szereg filmów, w tym mniej znane dzieła i porusza tematy związane z płcią i społeczeństwem, ale jest krytykowany za ograniczony zakres niektórych dyskusji.

Książka zapewnia naukową i dogłębną analizę kina o wilkołakach, badając takie tematy, jak ksenofobia, role płciowe, lęki wojenne i przestępczość nieletnich. Prezentuje filmy nieuwzględnione we wcześniejszych pracach, wzbogacając dyskusję wokół gatunku wilkołaka. Autor zachęca czytelników do ponownej oceny znanych filmów i odkrywania nowych.

Niedokładnie twierdzi, że jest to pierwsza książka naukowa na temat filmów o wilkołakach, pomijając wcześniejszą pracę Bryana Senna. Niektóre dyskusje są ograniczone, a tylko kilka filmów zostało szczegółowo omówionych, podczas gdy wiele innych zostało jedynie wspomnianych. W niektórych tematach brakuje kompleksowej analizy, co wskazuje na potencjalne niedopatrzenia.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Phases of the Moon: A Cultural History of the Werewolf Film

Zawartość książki:

Podczas gdy dogłębne historie kultury zostały poświęcone takim klasycznym potworom horroru, jak wampir, zombie i tragiczne stworzenie Frankensteina, filmowy wilkołak przez długi czas był uważany za niewiele więcej niż "bestię wewnątrz": psychoanalityczny analog dla bestialskiej strony człowieka.

Ta książka, pierwsze naukowe studium wilkołaka w kinie, przywraca równowagę, badając ponad sto lat filmów o wilkołakach - od Wilkołaka (1913) do WolfCopa (2014) przez Wilkołaka (1941) i Amerykańskiego wilkołaka w Londynie (1981) - aby ujawnić kulturowe znaczenie wilkołaków i wilkołaków jako ewoluujących metafor kulturowych lęków i niepokojów swoich czasów. Czyniąc to, ilustruje, w jaki sposób możemy zacząć rozumieć jednego z naszych najstarszych mitycznych potworów jako bogatą i różnorodną metaforę kulturową.