Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.
Goethe zawdzięcza nieistotną chwałę ucieleśnienia tęsknoty za uniwersalizacją wartości literackich poprzez uznanie ponadnarodowego ducha największych dzieł literackich, dziedzictwa całej ludzkości. Jego twórczość jest pełna romantycznych i ekspresjonistycznych fragmentów i intencji, co wyraźnie udowadnia Faust, łącząc elementy romantyczne, takie jak postać Gretchen, i ekspresjonistyczne, takie jak czarownice i Noc Walpurgii.
Pod koniec poematu po raz kolejny katolickie odkupienie jest obecne w kontemplacji Dziewicy Maryi, Chwalebnej Matki. Wstawia się ona za duszą Fausta, która wymyka się z rąk Mefistofelesa. Faust i Gretchen ponownie łączą się w niebie.
Będący wytworem niemieckiej wyobraźni mit Fausta pojawia się w różnych narracjach; wersja Wolfganga von Goethego jest bez wątpienia jedną z najbardziej znanych. Legenda została zainspirowana przez Johanna Georga Fausta (1480-1540), maga i astrologa niemieckiego renesansu, który został uznany za alchemika.
