Farma w Zielonych Górach

Opinie czytelników

Książka jest łagodną i wnikliwą eksploracją życia na farmie w burzliwym okresie historii, koncentrując się w szczególności na doświadczeniach niemieckich uchodźców w Vermont przed i podczas II wojny światowej. Bogato opisuje ich relacje, praktyki rolnicze i przejścia od życia względnej arystokracji do życia rolników, zapewniając inną perspektywę na życie w Ameryce.

⬤ Wciągający styl opowiadania i pisania.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na rolnictwo i relacje społeczne w ważnym okresie historycznym.
⬤ Zawiera interesujące anegdoty historyczne i praktyczne informacje na temat rolnictwa.
⬤ Głos autora jest opisywany jako osobisty i wyrafinowany.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za pocieszającą i prowokującą do myślenia.

⬤ Wstęp jest słabo napisany i zdradza zakończenie.
⬤ Niektórzy uznali kontekst historyczny Dartmouth za zbyt długi i niepotrzebny.
⬤ Istnieją sekcje z długimi uwagami i listami, które mogą nie angażować wszystkich czytelników.
⬤ Książka może nie zadowolić tych, którzy szukają głębszej eksploracji II wojny światowej, ponieważ koncentruje się bardziej na życiu na farmie i relacjach.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Farm in the Green Mountains

Zawartość książki:

Farma w Zielonych Górach to historia rodziny uchodźców, która odnajduje swój prawdziwy dom - tysiące kilometrów od ojczyzny. Alice i Carl Zuckmayer mieszkali w centrum Berlina epoki weimarskiej.

Ona była byłą aktorką, która została studentką medycyny, on był dramaturgiem, a do kręgu ich przyjaciół należeli Stefan Zweig, Alma Mahler i Bertolt Brecht. Ale potem naziści przejęli władzę, a ostatni sukces Carla, sztuka satyryczna na niemiecki militaryzm, wywarł na nich złe wrażenie. Para wraz z dwiema córkami została zmuszona do ucieczki, najpierw do Austrii, potem do Szwajcarii, a w końcu do Stanów Zjednoczonych.

Los Angeles im nie odpowiadało, podobnie jak Nowy Jork, ale przypadkowy spacer po lesie w Vermont doprowadził ich do Backwoods Farm i XVIII-wiecznego domu, w którym spędzili kolejne pięć lat. W Europie Zuckmayerowie byli przyzwyczajeni do służby; w Vermont znaleźli się w budowaniu kurników, sędziowaniu walk między kapryśnymi kaczkami i opiece nad temperamentnymi rurami wodnymi „jak dzieci”.

Ale pomimo niekończącej się pracy i brutalnych, przygnębiających zim, Alice odkryła, że w Ameryce w końcu odkryła swoją „ojczyznę”. Ten hojny, zaskakujący i dowcipny pamiętnik, bestseller w powojennych Niemczech, ma cały urok nieprawdopodobnej komedii romantycznej.