Nature Fantasies: Decolonization and Biopolitics in Latin America
W tym oryginalnym studium Gabriel Horowitz analizuje twórczość wybranych XIX- i XX-wiecznych pisarzy latynoamerykańskich przez pryzmat współczesnych debat teoretycznych na temat natury, postkolonialności i tożsamości narodowej.
W pracach Josa Marta, Gertrudis Gmez de Avellaneda, Jorge Luisa Borgesa, Augusto Roa Bastosa, Cesara Aira i innych, śledzi historyczne konstrukcje natury w regionalnych tradycjach intelektualnych i tekstach, które wpływają na kulturę polityczną na szerszej scenie globalnej. Badając narodowe dyskursy literackie z Kuby, Argentyny i Paragwaju, Horowitz identyfikuje wspólny wątek narracyjny, który wyobraża utopijną dziką przyrodę Nowego Świata jako symboliczne miejsce niezależności od Hiszpanii.
Horowitz argumentuje, że wyrażone w tych tekstach pragnienie powrotu do fundamentalnej natury narodu przyczyniło się do odejścia od politycznego i społecznego zaangażowania w kierunku „państwa biopolitycznego”, w którym natura, tradycyjnie postrzegana jako przedpolityczna, staje się jego centrum.