Ocena:
Książka zawiera prowokujące do myślenia eseje Briana Attebery'ego, ale czasami może wydawać się nieprzenikniona z powodu podstawowych założeń dotyczących wcześniejszej wiedzy czytelnika. Argumenty Attebery'ego na rzecz różnorodności w literaturze fantasy są postrzegane jako błędne, zwłaszcza jego poleganie na metaforze rdzenia i marginesów. Książka kończy się kluczowymi tezami, ale mogłaby skorzystać na przedstawieniu ich wcześniej w tekście. Ciężkie poleganie na Ursuli K. LeGuin jest nieco przesadzone, przez co włączenie innych autorów wydaje się symboliczne. Ponadto występują drobne problemy z cytatami.
Zalety:⬤ Dobrze napisane i interesujące eseje
⬤ prowokujące do myślenia treści
⬤ unikalne spojrzenie na literaturę fantasy.
⬤ Zakłada zbyt dużą wcześniejszą wiedzę czytelników
⬤ argumenty dotyczące różnorodności mogą wydawać się błędne
⬤ nadmierne poleganie na LeGuin
⬤ brak wczesnej prezentacji kluczowych tez
⬤ niektóre kwestie związane z cytatami przyczyniają się do „przytulnej”, ale potencjalnie bezkrytycznej atmosfery.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Fantasy: How It Works
Ekscytujące i przystępne studium gatunku fantasy.
Fantastyka, jeden z dominujących sposobów opowiadania historii w XXI wieku, może odzwierciedlać współczesne doświadczenia i przekazywać nasze lęki i tęsknoty lepiej niż jakakolwiek reprezentacja tego, co jedynie realne. To kłamstwo, które mówi prawdę. Ta książka porusza dwa główne pytania dotyczące fantastycznego opowiadania historii: po pierwsze, w jaki sposób może być ono znaczące, jeśli nie twierdzi, że przedstawia rzeczy takimi, jakimi są, a po drugie, jakiego rodzaju zmiany może dokonać w świecie? W jaki sposób forma opowiadania historii, która zmienia prawa fizyczne i zaprzecza faktom z przeszłości, może być jednocześnie źródłem wglądu w ludzką naturę i działanie świata? Jakiego rodzaju społeczną, polityczną, kulturową i intelektualną pracę fantastyka wykonuje w świecie - świecie czytelnika, a nie bohaterów?
Skupiając się na różnych aspektach fantastycznego budowania świata i tworzenia opowieści w klasycznej i współczesnej fantastyce, od wykorzystania struktur symbolicznych po sposób, w jaki nowe historie zawierają fragmenty znaczenia z wcześniejszych tekstów, książka ta pokazuje, w jaki sposób fantastyka pozwala pisarzom takim jak Michael Cunningham, Hans Christian Anderson, Helene Wecker, C. S. Lewis, Ursula K. Le Guin, Nnedi Okorafor, Nalo Hopkinson, George MacDonald, Aliette deBodard i Patricia Wrightson na testowanie nowych sposobów rozumienia i interakcji, a tym samym na przemyślenie instytucji politycznych, praktyk społecznych i modeli rzeczywistości.
