W latach 1863-1912 Carl Bender głosił ewangelię jako wędrowny kaznodzieja w wielu miejscach w zachodnich Niemczech - najpierw jako „posłaniec” „Brüder-Verein” z Elberfeld, później jako członek Federacji Wolnych Kościołów Ewangelickich. W 1875 r.
był zaangażowany w założenie wolnego zboru ewangelickiego w Solingen. Miał bardzo trudne dzieciństwo i młodość: jego matka, cztery siostry, ojciec i babcia zmarli w ciągu pierwszych dziewięciu lat życia. Został oddany pod opiekę tkacza, gdzie musiał ciężko pracować z innymi sierotami.
Po ukończeniu szkoły ukończył praktykę jako krawiec i podróżował przez kilka lat. Po trzech latach służby wojskowej został misjonarzem.
Carl Bender wielokrotnie doświadczał w swoim życiu straszliwych ciosów losu: wczesne zgony bliskich krewnych, braki mieszkaniowe, zmartwienia finansowe, pomówienia. Mimo to pod koniec swojej autobiografii wychwalał „dobroć, miłosierdzie, łaskę, cierpliwość i wierność naszego Boga i Zbawiciela”.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)