Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest angielskim tłumaczeniem rękopisów napisanych przez Eichmanna podczas pobytu w więzieniu, oferując wgląd w jego życie i dynamikę wśród nazistowskich urzędników. Została pochwalona za jakość, ale skrytykowana za celowe pominięcie winy Eichmanna w nazistowskich okrucieństwach.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i przetłumaczona
⬤ oferuje cenne historyczne i filozoficzne spostrzeżenia
⬤ dostarcza kontekstu na temat życia Eichmanna i złożoności moralnego obowiązku.
Wady:Eichmann selektywnie pomija swój udział w okrucieństwach, które koordynował; nie odnosi się do istotnych szczegółów dotyczących jego działań w nazistowskim reżimie, co może być mylące.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
False Gods
Zawartość książki:
Adolf Eichmann był szefem Wydziału IV-B4 Gestapo, osławionej służby bezpieczeństwa Trzeciej Rzeszy, która była odpowiedzialna za wdrożenie "ostatecznego rozwiązania" europejskich Żydów w Wielkiej Rzeszy Niemieckiej. Fałszywi bogowie to książka, która wzbudzi kontrowersje - nie tylko wśród społeczności żydowskiej, ale także wśród historycznych "rewizjonistów", którzy starają się zaprzeczyć Holokaustowi.
Zeznania Eichmanna nie tylko podważają ogólnie przyjętą historię tego okresu, ale także dostarczają wielu szczegółowych informacji na temat faktów historycznych - faktów, które sam Eichmann był w pełni przygotowany do potwierdzenia na podstawie zachowanych dokumentów z tego okresu, które zostały przedstawione zarówno przez oskarżenie, jak i obronę podczas jego procesu. W Fałszywych Bogach Eichmann stwierdza: "Opiszę ludobójstwo Żydów, jak do niego doszło i podam dodatkowo moje przemyślenia z przeszłości i dnia dzisiejszego. Bo nie tylko musiałem zobaczyć na własne oczy pola śmierci, pola bitewne, na których umierało życie, ale widziałem coś znacznie gorszego.
Widziałem, jak za pomocą kilku słów, za pomocą zaledwie zwięzłego rozkazu jednostki, której państwo dało władzę, stworzono takie pola do unicestwienia życia.
Widziałem machinę śmierci. Chwytające trybiki w trybikach, jak w zegarku.
Widziałem tych, którzy obserwowali proces pracy; i podczas procesu. Widziałem, jak zawsze powtarzali pracę i patrzyli na sekundnik, który spieszył się; spieszył się jak życie na śmierć. Największy i najokrutniejszy taniec śmierci wszech czasów.
To widziałem. I przygotowuję się, by to opisać, jako ostrzeżenie". Adolf Eichmann.
