Fałszerstwa i pisarstwo historyczne w Anglii, Francji i Flandrii w latach 900-1200

Oryginalny tytuł:

Forgeries and Historical Writing in England, France, and Flanders, 900-1200

Zawartość książki:

To, co współcześni badacze nazywają "fałszerstwami" (czy to tekstów, pieczęci, monet czy relikwii), kwitło w środkowym średniowieczu. Chociaż kłamstwo było uważane za złe przez cały okres, takie potępienie najwyraźniej nie obejmowało fałszerstw. Przepisywanie dokumentów było szczególnie powszechne wśród mnichów, którzy wykorzystywali swoje mistrzostwo w pisaniu do przekształcania swoich zapisów.

Klasztorni skrybowie często przepisywali swoje archiwa, używając kart, listów i narracji, aby stworzyć nową, użyteczną przeszłość do ubiegania się o ziemie i przywileje w teraźniejszości lub przyszłości. Takie wyobrażone historie mogły być również wykorzystywane do "reformowania" ich społeczności lub przekształcania jej relacji z władzami świeckimi i kościelnymi. Chociaż te kreatywne przeróbki były fałszerstwami, nadal mogą być cennym dowodem średniowiecznej mentalności. Podczas gdy fałszerstwa nie mogą być łatwo wykorzystane do rekonstrukcji tego, co się wydarzyło, fałszerstwa osadzone w narracjach historycznych pokazują, co ich twórcy wierzyli, że powinno się wydarzyć, a tym samym oferują cenny dostęp do tego, dlaczego średniowieczni ludzie przepisywali swoją przeszłość.

Niniejsza książka oferuje dokładną analizę trzech archiwów klasztornych na przestrzeni długiego XI wieku: Saint Peter's w Gandawie.

Saint-Denis pod Paryżem.

I Christ Church, Canterbury. Cele te stanowią podstawę do kontekstualizacji kluczowych zmian w kulturze dokumentalnej w XII wieku w całej Europie. Ogólnie rzecz biorąc, książka dowodzi, że powiązania między fałszerstwami klasztornymi a pisarstwem historycznym w X-XII wieku ujawniają próby przekształcenia rzeczywistości. Oba miały na celu przepisanie przeszłości, a tym samym promowanie interesów mnichów w ich teraźniejszości lub przyszłości.