Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Forgery and Memory at the End of the First Millennium” autorstwa Leviego Roacha jest chwalona za kompleksowe badania i wciągający styl pisania, dzięki czemu jest pouczająca dla czytelników zainteresowanych średniowiecznymi fałszerstwami literackimi. Obejmuje różnorodne tematy związane z fałszerstwami z dobrze skonstruowanymi rozdziałami, które zapewniają cenny kontekst. Zdolność autora do łączenia wiedzy naukowej z przystępnością i odrobiną humoru poprawia wrażenia z lektury. Jednak niektóre treści mogą być techniczne, co może stanowić wyzwanie dla czytelników, którzy nie są dobrze zorientowani w temacie.
Zalety:Dobrze zbadane, pouczające, wciągające pisanie, dobra czytelność, humor, obejmuje rzadziej omawiane tematy, zapewnia cenny kontekst i podkreśla znaczenie słowa pisanego.
Wady:Niektóre egzaminy mają charakter techniczny i mogą być trudne do zrozumienia dla czytelników bez solidnego przygotowania w danym temacie.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Forgery and Memory at the End of the First Millennium
Zawartość książki:
Dogłębna analiza fałszerstw dokumentów na przełomie pierwszego tysiąclecia.
Forgery and Memory at the End of the First Millennium to świeże spojrzenie na fałszerstwa dokumentów i pamięć historyczną w średniowieczu. W X i XI wieku domy zakonne w całej Europie zaczęły fałszować teksty, aby poprawić lokalne zapisy dokumentalne na niespotykaną dotąd skalę. Jak pokazuje Levi Roach, wynikająca z tego fala fałszerstw sygnalizowała poważne zmiany w społeczeństwie i kulturze politycznej, zmiany, które położyły podwaliny pod europejski ancien r gime.
Obejmując tradycje dokumentalne we Francji, Anglii, Niemczech i północnych Włoszech, Roach analizuje pięć zestawów sfałszowanych tekstów, aby pokazać, w jaki sposób sfałszowane zapisy wyprodukowane w tym okresie dały głos nowym zbiorowym tożsamościom w Kościele i poza nim. Przede wszystkim wskazuje, w jaki sposób ta moda na fałszerstwa wskazuje na nowe postawy wobec przeszłości i teraźniejszości - rozwijającą się fascynację znakami starożytności. Wnioski te rewidują tradycyjne narracje na temat rozwoju antykwaryzmu w epoce nowożytnej, pokazując, że średniowieczni fałszerze byli tak samo wyrafinowani jak ich renesansowi następcy. Średniowieczni fałszerze byli po prostu zainteresowani innymi tematami - historią Kościoła i ich lokalnych królestw, a nie literackim światem klasycznego antyku.
Forgery and Memory at the End of the First Millennium to porównawcza historia sfałszowanych zapisów w kluczowym punkcie zwrotnym średniowiecza, która oferuje cenny wgląd w to, jak instytucje i jednostki przepisywały i wyobrażały sobie przeszłość.
