Ocena:

Fabryka Apetytu autorstwa Jona Gingericha to satyryczna eksploracja współczesnego społeczeństwa, skupiająca się na wadliwych jednostkach w mediach i public relations. Powieść łączy w sobie humor i kąśliwe komentarze, zapewniając bogaty obraz swoich bohaterów i otoczenia, w którym żyją, jednocześnie poruszając tematy rzeczywistości publicznej i prywatnej.
Zalety:⬤ Książka zawiera ostrą, wnikliwą i humorystyczną prozę
⬤ doskonały rozwój postaci
⬤ wciągającą fabułę
⬤ i szczegółowe spojrzenie na branżę public relations. Wielu czytelników uznało ją za wciągającą, szybką i prowokującą do myślenia, prowadzącą do szeregu reakcji emocjonalnych, od śmiechu po refleksję. Jest wysoce zalecany ze względu na rozrywkę i komentarz.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać unikalne nawyki żywieniowe głównego bohatera, Leonarda, za odstręczające lub groteskowe. Ponadto niektórzy mogą nie docenić głębi satyry, jeśli szukają prostej narracji. Pojawiają się wzmianki o mrocznych tematach, które mogą nie spodobać się wszystkim odbiorcom.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
The Appetite Factory
Zbyt dobrze znana dystopia, w której publiczna percepcja wyprzedza rzeczywistość, a nasza tożsamość jest definiowana przez to, co konsumujemy.
Jako szef zespołu zarządzania kryzysowego w firmie PR na Madison Avenue, Leonard Lundell spędza dni na doradzaniu menedżerom, których reputacja została zrujnowana przez skandal. Ale Leonard radzi sobie z dziwnym i wyniszczającym kryzysem, który trzymał go w niewoli przez całe dorosłe życie: Leonard lubi jeść mydło, ołówki, kawałki farby - wszystko, co nie ma wartości odżywczych.
Przez lata ukrywał swoją kompulsję za profesjonalną powłoką. Ale kiedy podpisuje umowę z ważnym klientem, aspołeczna urzędniczka nieświadomie odkrywa sekret Leonarda i szantażuje go, by przystał na jej własne dziwaczne kulinarne pobłażania.
Pikareska rozgrywająca się na tle machiny marketingowej Madison Avenue w miesiącach poprzedzających kryzys finansowy z 2008 roku, The Appetite Factory analizuje najwcześniejsze dni naszej ery post-prawdy, w której cykl informacyjny opętany skandalem i rozwój mediów społecznościowych jako platformy informacyjnej zrodziły kulturę uzależnioną od rekreacyjnego oburzenia i piekielnie zdeterminowaną, by znaleźć kolejną osobę publiczną, którą można zhańbić, aby zapewnić sobie rozrywkę.