Ocena:
Książka „Thieving Sugar and Beyoncé in Formation” autorstwa profesor Tinsley zbiera pochwały za elokwentną eksplorację czarnych queerowych tożsamości i narracji kulturowych, szczególnie w odniesieniu do panteonu Ezili. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak obawy co do dokładności przedstawienia niektórych elementów kulturowych.
Zalety:⬤ Błyskotliwa analiza czarnych queerowych płci
⬤ unikalny i pouczający wgląd w mit i kulturę
⬤ przydatny do celów edukacyjnych
⬤ twórczo łączy teorię, poezję i pisarstwo.
Niektórzy czytelnicy uważają, że błędnie przedstawia prawdziwą naturę rodziny Ezili Petwo, określając ją jako fikcyjną, a nie odzwierciedlającą rzeczywistość; potencjalne uprzedzenia ze strony czytelników podchodzących do tekstu z queerfobią.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Od mistrzyni sztyletu Ezili Je Wouj i zmieniającej płeć syreny Lasiren po piękną królową femme Ezili Fredę, panteon duchów Vodoun Ezili reprezentuje boskie siły miłości, seksualności, dobrobytu, przyjemności, macierzyństwa, kreatywności i płodności.
I tak jak Ezili pojawia się w różnych postaciach i postaciach, tak samo robi Omise'eke Natasha Tinsley w swojej zmieniającej głos i gatunek, odkrywczej książce Ezili's Mirrors. Opierając się na swoim doświadczeniu krytyka literackiego, a także dążeniu do poznania lekcji swoich duchowych przodków, Tinsley teoretyzuje na temat czarnej atlantyckiej seksualności, śledząc, w jaki sposób współcześni queerowi karaibscy i afroamerykańscy pisarze i performerzy przywołują Ezili.
Tinsley pokazuje, jak Ezili przejawia się w twórczości i życiu osobistym piosenkarek Whitney Houston i Azealii Banks, powieściopisarek Nalo Hopkinson i Any Lary, performerek MilDred Gerestant i Sharon Bridgforth oraz filmowców Anne Lescot i Laurence'a Magloire'a - z których żaden nie identyfikuje się jako praktykujący Vodou. Czyniąc to, Tinsley oferuje model czarnej feministycznej teorii queer, która stwarza nowe możliwości dekolonizacji studiów queer.
