Ocena:
Książka „Exquisite Corpse” to kompilacja wcześniejszych prac Michaela Sorkina jako krytyka architektury, zawierająca wnikliwą krytykę i zabawne anegdoty. Kolekcja jest chwalona za wciągający styl pisania i krytyczne spojrzenie na wybitne postacie w architekturze.
Zalety:Wnikliwa i zabawna krytyka, inteligentne pisanie, mocna krytyka wybitnych architektów i krytyków, przyjemna dla czytelników, którzy potrafią docenić różnorodną tematykę.
Wady:Treść może być trudna do zrozumienia dla niektórych czytelników ze względu na zróżnicowaną tematykę.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Exquisite Corpse: Writings on Buildings
„Exquisite Corpse” było grą surrealistów, w której ktoś rysował na kartce papieru, składał ją i przekazywał następnej osobie, aż w końcu arkusz został otwarty, aby odsłonić obliczoną, ale losową kompozycję. W tej zabawnej i prowokującej książce Michael Sorkin sugeruje, że miasta są podobnie tworzone przez wielu graczy działających z różną autonomią w ramach współudziału. Jako rozwijający się teren inwencji, miasto jest również sposobem na dostosowanie się do rozbieżności, kontekstualizację czasami zaskakujących zestawień.
Celem Sorkina jest poszerzenie debaty na temat tworzenia budynków poza bezpośrednie kwestie technologii i projektowania. Omawia on politykę i kulturę architektury za pomocą odważnych, często druzgocących obserwacji na temat instytucji i osobowości, które zdominowały ten zawód w ciągu ostatniej dekady. Ich zaabsorbowanie pustym stylem „domów na plaży i Disneylandu” konsekwentnie trywializowało pełny konstruktywny zakres możliwości współczesnej architektury.
Interwencje Sorkina sięgają od skandali deweloperskich Nowego Jorku, gdzie „drapacze chmur stoją na przecięciu siatki i chciwości”, przez dekonstruktywistyczną kulturę architektoniczną Los Angeles, po prace i pomysły architektów, deweloperów i krytyków, takich jak Alvar Aalto, Norman Foster, Paul Goldberger, Michael Graves, Coop Himmelblau, Philip Johnson, Leon Krier, Frank Llyod Wright, Richard Rogers, Carlo Scarpa, James Stirling, Donald Trump, Tom Wolfe i Lebbeus Woods. Przez cały czas Sorkin łączy ostrą polemikę z potężnym wezwaniem do odrodzenia architektury, która jest wizjonerska i eksperymentalna - odzyskana „senna nauka”.
