Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka składa się z dwóch tomów wywiadów przeprowadzonych przez Enrique Enriqueza, badających różne perspektywy tarota poprzez dyskusje z różnymi osobowościami. Kładzie nacisk na poetyckie i artystyczne podejście do tarota, kwestionując konwencjonalne przewodniki i poszerzając uznanie dla tej praktyki. Prace wyróżniają się intelektualną głębią i humorem, służąc jednocześnie jako ważny komentarz społeczny do współczesnego tarota.
Zalety:Innowacyjne podejście do tarota, kładące nacisk na sztukę i poezję. Angażujące i prowokujące do myślenia wywiady z różnymi ekspertami. Rozszerza rozumienie tarota poza tradycyjne praktyki. Bogata w humor i wnikliwość. Stanowi odświeżającą alternatywę dla typowych przewodników dla początkujących.
Wady:Niektóre wywiady mogą być mniej atrakcyjne lub dostępne dla wszystkich czytelników. Intelektualna głębia może niektórych onieśmielać, co czyni ją mniej odpowiednią dla tych, którzy szukają prostych wskazówek.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Ex Itent Er: Encounters Around Tarot: Volume Two
Zawartość książki:
W tych dwóch tomach Enrique zbiera świeże głosy i ostre języki, aby mówić o sztuce tarota jako sztuce magicznego życia. Czterdziestu siedmiu luminarzy tarota (czytelników, historyków, filozofów, magów i naukowców) zebrało się tutaj, aby zaoferować unikalne perspektywy na to, co możemy uznać za wróżenie z kości, ludzkich kości.
Artyści, twórcy talii i współcześni neo-platonicy podążają za Enrique, dając się oczarować grajkowi u bram gier. Niektóre z głównych pytań, którymi zajmuje się Enrique, brzmią: czy czytamy symbol, czy obraz? Czy czytamy dla narracji, którą tworzą karty, czy dla ich potencjału transformacji? Czy czytamy dla fabuły, poezji czy właściwości formalnych? Enrique trzyma pochodnię i zadaje wszystkim te same pytania: jak doświadczamy tarota? Poprzez symboliczne odczyty czy poprzez interakcję z obrazem? Chociaż jasne jest, że wybiera to drugie, daje każdemu szansę na określenie swoich preferencji. Ale na tym nie poprzestaje.
Chce zobaczyć, jakie są argumenty za takimi preferencjami. Jakie są motywacje w rozważaniu, dokąd zabierają nas obrazy? W jaki sposób obrazy to robią? Dlaczego chodzimy do wróżbitów? Moim własnym wkładem w tę kwestię jest zasugerowanie, że czytamy karty dla magii narracji.
Chodzimy do wróżbitów, aby zobaczyć, jak inni bawią się naszym życiem. Oto 47 z nich.
-- CAMELIA ELIAS, „HE RECO ME: ENRIQUE ENRIQUEZ'S POETICS OF DIVINATION”.
