Ewolucja chińskiej dyplomacji we współczesnej erze

Oryginalny tytuł:

Evolution of China's Diplomacy in the Modern Era

Zawartość książki:

Wraz ze wzrostem chińskiej gospodarki, globalnych wpływów i interakcji z innymi krajami, strategia dyplomatyczna Chin przyciąga coraz większe zainteresowanie na arenie międzynarodowej. Niniejsza książka ma na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

Jaką ścieżkę rozwoju wybrały Chiny? Co rozwój Chin oznacza dla świata? Jakie idee i teorie przyświecają chińskiej dyplomacji? Jaką politykę dyplomatyczną prowadzą Chiny? Jak wzrost znaczenia Chin wpłynie na kraje sąsiadujące? Czy Chiny oderwą się od tradycyjnego wzorca "wschodzącej potęgi zawsze dążącej do hegemonii"? Czy kraje rozwijające się skorzystają na rozwoju Chin? Jak Chiny definiują swoją międzynarodową rolę i udział w wielostronnym zarządzaniu? Jak Chiny prowadzą dyplomację publiczną?

Jednym z kluczowych celów chińskiej polityki zagranicznej jest rozwijanie wzajemnie korzystnych umów handlowych. Pierwszą i największą umową o wolnym handlu (FTA) zawartą przez Chiny z innymi krajami była ASEAN+1 FTA zawarta w styczniu 2010 r., która była również pierwszą umową o wolnym handlu ASEAN z obcym krajem. Wymiana handlowa między Chinami a ASEAN przekroczyła 400 mld USD w 2013 r., 470 mld USD w 2018 r. i oczekuje się, że osiągnie 1 bln USD do 2020 r.

Podczas gdy książka ta przedstawia ortodoksyjny pogląd Chin na ich miejsce w świecie, ich stosunki z innymi krajami i ich strategię dyplomatyczną polegającą na pokojowej współpracy i wzajemnych korzyściach, przyznaje ona, że pomimo najlepszych starań wszystkich stron, czasami spory terytorialne nie mogą być szybko lub łatwo rozwiązane. W takich przypadkach Chiny przyjmują pragmatyczny pogląd, że niektóre problemy mogą zostać zawieszone w oczekiwaniu na przyszłe rozwiązanie, a książka szczegółowo analizuje wiele kluczowych obszarów problemowych, takich jak kwestia nuklearna Korei Północnej, sporna granica chińsko-indyjska oraz suwerenność nad wyspami i wodami terytorialnymi na Morzu Południowochińskim.

Jeśli chodzi o kwestie granic lądowych i morskich, autorzy przyznają, że podczas gdy tylko dwie z 14 granic lądowych z sąsiednimi krajami pozostają nierozwiązane (z Indiami i Bhutanem), do tej pory Chiny nie uzgodniły jeszcze granic morskich z żadnym z ośmiu krajów, z którymi dzielą granice morskie.