Ocena:
Książka „Ewangelia według Davida Fostera Wallace'a” autorstwa Adama Millera zgłębia filozoficzne tematy dzieł Davida Fostera Wallace'a, oferując nowe interpretacje i wgląd w koncepcje takie jak nuda, uzależnienie i autentyczność. Wielu czytelników uważa ją za pouczający i prowokujący do myślenia przewodnik, który pomaga im lepiej zrozumieć złożone idee Wallace'a. Książka jest znana ze swojej przystępności zarówno dla nowych, jak i doświadczonych czytelników Wallace'a. Istnieją jednak pewne krytyczne uwagi dotyczące jej głębi i potencjalnej skłonności do formatu przypominającego pracę dyplomową.
Zalety:⬤ Dostarcza wnikliwych i świeżych interpretacji tematów DFW.
⬤ Angażujący styl pisania, który zachęca do głębokiej refleksji.
⬤ Apeluje zarówno do nowych czytelników, jak i długoletnich fanów DFW.
⬤ Dobrze zbadana, z licznymi cytatami i odniesieniami, które wzbogacają treść.
⬤ Porusza współczesne kwestie istotne dla nowoczesnego życia, dzięki czemu można się z nim utożsamić.
⬤ Prowokująca do myślenia struktura, która zachęca do aktywnego czytania i refleksji.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą odnieść wrażenie, że jest to raczej praca dyplomowa niż tradycyjna książka.
⬤ Niektóre interpretacje mogą wywołać dyskusje wśród czytelników.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że brakuje jej głębi, jeśli szukają szczegółowych eksploracji dzieł DFW.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy mogą czuć się zmuszeni do ponownego odwiedzenia książki po jednym przeczytaniu.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
The Gospel According to David Foster Wallace: Boredom and Addiction in an Age of Distraction
Ewangelia według Davida Fostera Wallace'a to pierwsza książka, która bada kluczowe tematy religijne - od nudy po uzależnienie i rozproszenie - w twórczości jednego z najbardziej znanych współczesnych powieściopisarzy amerykańskich.
W serii krótkich, tematycznych rozdziałów, książka łączy wybór kluczowych scen z powieści Wallace'a Infinite Jest i The Pale King z jasnymi wyjaśnieniami, w jaki sposób przyczyniają się one do jego ogólnego opisu tego, co to znaczy być człowiekiem w XXI wieku. Adam Miller bada, w jaki sposób dzieło Wallace'a po mistrzowsku bada naturę nudy pierwszego świata i pokazuje, jak łatwo jest uzależnić się od rozproszenia (chemicznego, elektronicznego lub innego).
Krytykując, usuwając i przekształcając elementy programu Dwunastu Kroków AA, Wallace sugeruje, że praktyka modlitwy (niezależnie od wiary w Boga), cierpliwe poświęcanie uwagi rzeczom, które wydają się zwyczajne i nudne, oraz internalizacja banałów mogą być antidotum na wiele z tego, co dolega nam w XXI wieku.
