Ocena:
Recenzje w przeważającej mierze chwalą „The Gospel at Colonus” za innowacyjną adaptację mitu Edypa w kontekście ewangelicznym, podkreślając potężne występy i muzykę. Recenzenci wyrażają silne emocjonalne przywiązanie do oryginalnej produkcji, podkreślając jej wpływ i nostalgię, którą wywołuje. Istnieje jednak znaczna frustracja związana z brakiem dostępności wersji wideo spektaklu, a wielu czytelników nalega na jego ponowne wydanie.
Zalety:Innowacyjna adaptacja mitu Edypa do formatu gospel, potężne występy, silny oddźwięk emocjonalny, świetna ścieżka dźwiękowa autorstwa Boba Telsona, przyjemny tekst dla tych, którzy znają oryginalną sztukę i wyjaśnia treść wideo.
Wady:Spektakl wideo jest niedostępny i trudny do zdobycia, co prowadzi do niezadowolenia wśród tych, którzy chcą doświadczyć go wizualnie. Wielu recenzentów uważa, że książka nie ma takiego samego wpływu jak występ na żywo.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
The Gospel at Colonus
"Byłem w wielu serialach w moim życiu i wiele z nich uważałem za całkiem niezłe, ale to jest arcydzieło." -Morgan Freeman.
"Starożytny dramat eksploduje w ręczny, poruszający duszę musical gospel". -Chicago Tribune
"Jeden z najwspanialszych spektakli dekady... Colonus jest triumfem pojednania, łącząc czarne i białe, pogańskie i chrześcijańskie, starożytne i nowoczesne w słonecznym wybuchu radości, który wydaje się dotykać sekretnego serca samej cywilizacji." -Jack Kroll, Newsweek.
Pisząc pod koniec swojego długiego życia, w Edypie w Kolonie Sofokles przedstawił ostatnie godziny swojego skazanego na zagładę bohatera.
W chwili śmierci starzejący się Edyp jest wreszcie wolny. Wyobrażając sobie tę rzadko wykonywaną medytację nad śmiertelnością jako porywające nabożeństwo w czarnym kościele, Lee Breuer stworzył niezwykły tekst oparty na wspaniałym tłumaczeniu Roberta Fitzgeralda. Zmieniając układ, upraszczając, wycinając tu i tam, Breuer przede wszystkim uhonorował ducha i poezję pięknego dzieła Sofoklesa, dając mu nowe życie w tym czasie i miejscu.
Zainspirowani radosną wiarą w sercu afroamerykańskiego chrześcijaństwa, Breuer i kompozytor Bob Telson zamienili chwilowe życzenie chóru Sofoklesa w główne pragnienie samego Edypa. "Chciałbym, aby wiatr mnie uniósł", śpiewa, "abym mógł spojrzeć oczami aniołów". Podstawowym działaniem Ewangelii Kolonosa jest "uniesienie go" - w godzinie śmierci Edypa, aby uczcić jego życie, podróż przez smutek do triumfalnego zmartwychwstania. "Człowieku", mówi odtwórca głównej roli Morgan Freeman, "o to właśnie chodzi w teatrze".