Ocena:
Recenzje książki podkreślają mieszankę podziwu dla inspirujących historii alpinistycznych Kentona Coola i krytyki dotyczącej stylu narracji. Wielu czytelników uznało książkę za motywującą i wciągającą, podczas gdy niektórzy uważali, że brakuje jej spójności i głębi.
Zalety:⬤ Inspirujące i motywujące treści, które trafiają zarówno do wspinaczy, jak i osób nie uprawiających wspinaczki.
⬤ Dobrze napisana narracja, która zapewnia interesujący wgląd we wspinaczkę wysokogórską i wymagany do niej sposób myślenia.
⬤ Czytelnicy doceniają pokorę i autentyczność Kentona.
⬤ Oddaje emocje związane z alpinizmem i osobistymi podróżami.
⬤ Łatwa do czytania i wciągająca, dzięki czemu nadaje się nawet dla osób niezainteresowanych wspinaczką.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że narracji brakuje skupienia i spójności, przez co czasami jest nudna.
⬤ Krytyka umiejętności opowiadania historii przez Kentona, z twierdzeniami, że zbyt mocno stara się być relatywny.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali niektóre sekcje niezwiązane ze wspinaczką za niepotrzebne.
⬤ Niektórzy krytykowali sposób, w jaki Kenton uzasadniał swoje ryzykowne decyzje wspinaczkowe.
(na podstawie 71 opinii czytelników)
One Man's Everest: The Autobiography of Kenton Cool
Kenton Cool jest najlepszym alpinistą tego pokolenia. Jego osiągnięcia są oszałamiające. Dwanaście razy zdobył szczyt Everestu. Jest pierwszą osobą w historii, która wspięła się na trzy szczyty Everestu, tak zwaną Potrójną Koronę, podczas jednej wspinaczki, co wcześniej uważano za niemożliwe. Był nominowany do prestiżowej nagrody Piolet d'Or w 2004 roku za wspinaczkę wcześniej niezdobytą drogą na Annapurnie III. W 2012 roku spełnił obietnicę Igrzysk Olimpijskich umieszczenia złotego medalu z 1924 roku na szczycie Everestu. Jest jedynym Brytyjczykiem, który zjechał na nartach z dwóch ośmiotysięczników, a w 2009 roku poprowadził Sir Ranulpha Fiennesa na szczyt Everestu, pomagając zebrać ponad 3 miliony dla Marie Curie Cancer Care.
Jego osiągnięcia są tym bardziej niezwykłe, biorąc pod uwagę incydent z lata 1996 roku, który rozerwał świat Kentona. Podczas wspinaczki w Walii złamał uchwyt na trasie zwanej "Major Headstress" i spadł na ziemię z taką siłą, że złamał obie kości piętowe. Początkowo powiedziano mu, że już nigdy nie będzie chodził samodzielnie, Kenton spędził cztery tygodnie w szpitalu, przeszedł trzy operacje, trzy i pół miesiąca na wózku inwalidzkim i miesiące rehabilitacji. Dziś nadal odczuwa ból, a po długim dniu w górach nierzadko widzi się go z trudem chodzącego lub poruszającego się na rękach i kolanach. Mimo to wciąż się wspina.
"Dlaczego to robisz? pytają go ludzie. Ta książka mówi dlaczego.