Eustratios Argenti

Opinie czytelników

Książka oferuje naukowe studium Kościoła prawosławnego w okresie panowania osmańskiego, koncentrując się w szczególności na pracach Eustrtaiosa Argentiego. Skutecznie odnosi się do teologicznych podziałów między wschodnimi tradycjami prawosławnymi, rzymskokatolickimi i protestanckimi, zapewniając aktualny wgląd w kwestie historyczne i doktrynalne. Recenzenci uważają ją za dobrze zbadaną i pouczającą, co czyni ją wciągającą lekturą.

⬤ dobrze opracowana i pouczająca
⬤ doskonałe studium naukowe
⬤ zwięzłe i szybkie czytanie
⬤ interesujące spostrzeżenia historyczne
⬤ świetne cytaty i odniesienia
⬤ porusza istotne kwestie teologiczne
⬤ podkreśla dzieła Eustrtaiosa Argentiego.

Niektórzy mogą uznać treść za akademicką lub nadmiernie skupioną na konkretnych debatach teologicznych, co może nie spodobać się wszystkim przypadkowym czytelnikom.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Jest to ważny wkład w praktycznie nieistniejącą historię teologii prawosławnej epoki postpatrystycznej. Pan Ware ma rację, stwierdzając we wstępie, że cztery wieki panowania tureckiego pozostawiły - na dobre lub złe - trwały ślad na greckim świecie prawosławnym i że bez uwzględnienia sposobu, w jaki Grecy myśleli i czuli się pod turecką dominacją, oraz sposobu, w jaki ich teologia rozwijała się w latach 1453-1821, zrozumienie obecnego stanu greckiego prawosławia jest prawie niemożliwe.

Książka rozpoczyna się niezwykle cennym i dobrze udokumentowanym rozdziałem na temat ogólnego stanu prawosławia pod panowaniem islamu, ze szczególnym naciskiem na relacje między Grekami a Łacinnikami. Współczesny ekumenista odkryje tutaj wiele zagadkowych faktów, które mogą pomóc mu przezwyciężyć niektóre z obecnych uproszczeń. Rozdział 2 zawiera wyczerpującą biografię Argentiego, a w rozdziałach od 3 do 4 główne problemy teologiczne dyskutowane przez Argentiego - chrzest, eucharystia, czyściec i papiestwo - zostały przedstawione w jasny i wnikliwy sposób.

Wreszcie, lista pism Argentiego i bibliografia wieńczą tę naukową książkę. Jak wspomniano powyżej, znaczenie tej książki wykracza poza osobisty przypadek Argentiego: pomaga nam zrozumieć tragedię wschodniego prawosławia w czasie, gdy Zachód osiągał punkt kulminacyjny swojego rozwoju religijnego i kulturowego.

Wciśnięta między wpływy łacińskie i protestanckie, pozbawiona ośrodków akademickich, teologia prawosławna często poddawała się presji. Pan Ware wskazuje, że w przypadku Argentiego uniknęła ona takiego poddania się i zachowała swoją tradycję przed wypaczeniami i błędami. -- Alexander Schmemann, St.

Vladimir Seminary Quarterly 9. 2 (1965)