Europa, 1859

Oryginalny tytuł:

Europe, 1859

Zawartość książki:

W 1859 roku Charles Baudelaire pisał poezję i krytykę nowego miejskiego świata kulturowego i społecznego, który sprawił, że został opisany przez wielu historyków jako pierwszy nowoczesny. To właśnie on ukuł termin "nowoczesność".

Na wschodzie Iwan Turgieniew wraz z "W wigilię" rozpoczyna refleksje na temat Rosji i nowoczesności, które zaowocują jego kolejną powieścią, osadzoną w 1859 roku, "Ojcowie i synowie". Ta ostatnia wciąż rezonuje. W Szwajcarii Jacob Burckhardt wymyśla renesans jako sposób na zrozumienie tego, co dzieje się w jego czasach.

W rzeczywistości nigdy nie rozmawialiśmy o renesansie, dopóki Burckhardt nie opublikował swojej Cywilizacji renesansu we Włoszech w 1860 roku, którą napisał, aby lepiej zrozumieć swoje czasy.

Na Zachodzie kilka ważnych i centralnych dzieł kultury europejskiej jest pisanych w Anglii zarówno przez brytyjskich pisarzy, jak i emigrantów. Marks bada Das Capital i pisze A Contribution to the Critique of Political Economy (Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej).

Mazzini pisze swoje główne dzieło na temat nowoczesnego nacjonalizmu, The Duties of Man, tak jak Włochy rozpoczynają dekadę zjednoczenia, a mapa Europy rozpoczyna okres niezwykłych zmian. John Stuart Mill opublikował na początku 1859 r. dzieło O wolności, które nadal stanowi współczesną podstawę demokratycznych idei dotyczących relacji między wolnością a władzą.

W listopadzie 1859 roku Karol Darwin opublikował jedno z kilkunastu najbardziej wpływowych dzieł w całej europejskiej historii i nauce, które zburzyło wiele przednowoczesnych koncepcji - O powstawaniu gatunków. Myśliciele, którzy byli wybitni w tamtym czasie, byli w pełnym tego słowa znaczeniu intelektualistami publicznymi. Ich prace były czytane, dyskutowane, oklaskiwane, straszone, bronione i wyszydzane na forach publicznych, co filozofowie czasami nazywali rynkiem.

To właśnie w 1859 roku nowoczesność, świat, jaki znamy obecnie, została skonfrontowana i napotkana. W rezultacie koncepcje i idee, których wciąż używamy, a następnie nowe, zostają przemyślane i stają się częścią publicznego dyskursu.

Od tego momentu dialog zmienia się na zawsze.