Jako publicysta i politolog Eugen Kogon (1903-1987) odcisnął wyraźne piętno na młodej Republice Federalnej Niemiec. Napisał pierwszą książkę o niemieckich obozach koncentracyjnych, która stała się międzynarodowym bestsellerem.
Był zaangażowany w tworzenie niemieckiej politologii na wczesnym etapie i jako profesor wywarł wpływ na całe pokolenia studentów. Niemcy nazywali go "profesorem telewizyjnym" i podziwiali werwę, z jaką opowiadał się za krytycznym dziennikarstwem jako prezenter magazynu telewizyjnego Panorama. Kogon był jednym z najbardziej wpływowych intelektualistów XX wieku.
W swoim studium biograficznym Dennis Beismann opisuje drogę Kogona do autorytetu moralnego w Republice Federalnej. Koncentrując się na jego myślach i działaniach w napiętych latach 1949-1969, autor wykorzystuje obszerne źródła, aby rzucić światło na dotychczas w dużej mierze niezbadany zbiór pomysłów, które nie pasują do ideologicznego obozu myślenia okresu powojennego, a tym samym otwierają nowe podejście do historii zachodnioniemieckich intelektualistów.