Etykieta wczesnych wersetów północnych

Oryginalny tytuł:

The Etiquette of Early Northern Verse

Zawartość książki:

W The Etiquette of Early Northern Verse Roberta Frank zagląda do warsztatu północnego poety, podsłuchując, jak staroangielski i staronordycki werset ujawniają swoje sekrety rzemiosła.

Książka umieszcza dwie poezje wernakularne długiej epoki wikingów w rozmowie, ujawniając ich członkostwo w jednej społeczności smaku, tradycyjnej ekologii stylistycznej, która wykonała poważną pracę polityczną i historyczną. Każdy rozdział poszukuje DNA wymarłej już techniki wiersza. Pierwszy bada podstawową architekturę obu poetyk, ich nieregularności tempa, zaskakujące konwencje formalne i ścisłą werbalną pracę nad szczegółami. Upływ czasu zatarł większość okolicznościowych szczegółów, które badacze literatury w późniejszych okresach uważają za oczywiste, ale spryt w zakresie public relations oraz sygnały dźwiękowe i składniowe wczesnego północnego wiersza pozostają do pewnego stopnia możliwe do odzyskania i odniesienia, etykieta ceniona i przypuszczalnie rozumiana przez odbiorców. Drugi i najdłuższy rozdział bada techniki używane przez wczesnych północnych poetów do odzyskiwania i organizowania symetrii języka. Ilustruje on, w jaki sposób aliteracja i rymy funkcjonowały jako dźwiękowa interpunkcja, oznaczając jednostki strukturalne i podkreślając kluczowe momenty w tekstach.

Trzeci i ostatni rozdział opisuje zakres, w jakim oba korpusy rozkoszowały się negacjami, litotami, niedomówieniami i down-tonerami, trybami, które zmuszały odbiorców do czytania między półwierszami, aby usłyszeć to, co nie zostało powiedziane. Odrzucając i usuwając nadmiar, przeciągając słowa przez ciasną siatkę metrum, aliteracji i rymów, wczesny północny poeta odfiltrował śmieci i zszył poetykę ostrych kontrastów i przeczuć. Poeci i miłośnicy poezji wszystkich epok i miejsc znajdą tu wiele dla siebie. Podobnie jak studenci kursów języka staroangielskiego i staronordyjskiego.