Etykieta w społeczeństwie, w biznesie, w polityce i w domu

Opinie czytelników

Recenzje odzwierciedlają mieszankę uznania i frustracji w odniesieniu do Etykiety Emily Post, zwłaszcza wydania z 1922 roku. Czytelnicy znajdują wartość w odkrywaniu historycznych manier, ale są rozczarowani takimi kwestiami, jak słaba jakość druku, mały rozmiar czcionki i liczne błędy w tekście.

Oferuje fascynujące spojrzenie na amerykańskie maniery po I wojnie światowej, zawiera ponadczasowe spostrzeżenia na temat etykiety i jest uważana za klasykę w dziedzinie manier i grzeczności.

Niska jakość druku, liczne błędy ortograficzne i edytorskie, niepraktycznie mały rozmiar czcionki, brak spisu treści i indeksu, może nie mieć znaczenia dla współczesnej etykiety.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Etiquette in Society, in Business, in Politics, and at Home

Zawartość książki:

Wielu, którzy szydzą z podręcznika etykiety, byłoby zszokowanych, słysząc najmniejszy przejaw lekkomyślności dotykający Dziesięciu Przykazań. Ale przykazania nie zawsze powstrzymują takich cnotliwych szyderców przed postępowaniem z bliźnimi, do którego żaden dżentelmen nie byłby zdolny i nie zachowałby prawa do tytułu.

Chociaż pogodzenie ich działań z Dekalogiem może wymagać pomysłowości - pomysłowość jest zawsze dostępna. Ta uwaga nie ma na celu sugerowania, że istnieje jakakolwiek wyższa zasada życia niż Dziesięć Przykazań; jest jedynie pouczająca, ponieważ pokazuje związek między manierami a moralnością, który jest zbyt często pomijany. Wypolerowany dżentelmen z sentymentalnej fikcji tak długo służył jako typ gładkiej i pozbawionej sumienia deprawacji, że miejska postawa wzbudza nieufność w niegrzecznych umysłach.

Z drugiej strony, tępy, nieoszlifowany bohater melodramatu i romantycznej fikcji wyniósł szorstkość i natarczywość na piedestał, na który nie do końca zasługuje. W związku z tym pokrewieństwo między postępowaniem, które utrzymuje nas w granicach prawa, a postępowaniem, które sprawia, że cywilizowane życie zasługuje na miano takiego, zasługuje na podkreślenie.

Chiński mędrzec, Konfucjusz, nie mógł tolerować sugestii, że cnota jest sama w sobie wystarczająca bez uprzejmości, ponieważ postrzegał je jako nierozłączne i *widział uprzejmości jako pochodzące z serca ”, utrzymując, że *gdy są praktykowane z całego serca, następuje moralne wzniesienie ”. „.