Posthuman Ethics: Embodiment and Cultural Theory
Teoria postludzka pyta na różne sposoby, co to znaczy być człowiekiem w czasach, gdy filozofia stała się podejrzliwa wobec twierdzeń o ludzkiej podmiotowości. Podmioty, które historycznie uważano za odbiegające od normy, a nasze przyszłe życie staje się coraz bardziej hybrydowe, pokazują, że zawsze byliśmy i nieustannie przekształcamy się w postludzi.
Jakie są etyczne aspekty myślenia o postczłowieku? Posthuman Ethics nie pyta o to, czym jest postczłowiek, ale o to, w jaki sposób teoria postczłowieka tworzy nowe, pomysłowe sposoby rozumienia relacji między życiami. Etyka jest praktyką aktywistycznej, adaptacyjnej i kreatywnej interakcji, która unika twierdzeń o nadrzędnych strukturach moralnych. Nieodłącznym elementem myślenia o etyce postludzkiej jest status ciał jako miejsca życia nierozerwalnie związanego z filozofią, myślą, eksperymentami w bycie i fantazjami na temat przyszłości.
Etyka postludzka bada pewne rodzaje ciał, aby zastanowić się nad nowymi relacjami, które oferują wolność i kontemplację praktyk władzy wywieranych na ciała. Wytatuowane i zmodyfikowane ciało, ciało ekstatyczne dzięki sztuce, ciało zwierzęcia jako strategia na rzecz abolicjonistycznych praw zwierząt, monstrualne ciało od teratologii po fabulacje, ciała queer, które stają się anielskie, ciała narodu umarłych i radykalne sposoby, w jakie możemy kontemplować ludzkie wymieranie - to ciała, które zaludniają tę książkę, tworząc radosne taktyki polityczne w kierunku etyki postludzkiej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)