Ethics, Wisdom and Action in Paul Ricoeur
Paul Ricoeur zrehabilitował arystotelesowskie pojęcie "phronesis", tłumacząc je na praktyczną mądrość i dialektycznie sprzęgając je z centralnymi pojęciami filozofii Kanta i Hegla.
Mądrość praktyczna odpowiada późniejszej gałęzi etyki, uczestnicząc w dynamice praxis, która sama jest dopływem wcześniejszej etyki, zakotwiczonej w życiu i pragnieniu. Bardziej niż system, wielki hermeneutyczny most zbudowany jest między moralnością o charakterze teleologicznym a inną, o matrycy deontologicznej.
Mądrość praktyczna uczestniczy w tragizmie ludzkiego działania, w którym często konieczny jest wybór mniejszego zła, i realizuje potencjał założony w antropologicznej kategorii człowieka zdolnego do działania. Zakorzeniona w poczuciu sprawiedliwości i słuszności, podobnie jak u Arystotelesa, mądrość praktyczna nie jest rozumiana jako indywidualny osąd każdego przypadku, ale uwzględnia doświadczenie, łącząc perspektywę teleologiczną i deontologiczną.