Etyka i opieka duchowa: Przewodnik dla pastorów, kapelanów i kierowników duchowych

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje od użytkowników. Podczas gdy niektórzy chwalili ją za dobrze zorganizowane informacje istotne dla posługi i opieki duchowej, inni krytykowali ją za to, że jest sucha i mocno skoncentrowana na tematach chrześcijańskich, co czyni ją mniej dostępną dla czytelników z innych środowisk religijnych. Dodatkowo, pojawiły się obawy dotyczące przedstawienia choroby psychicznej.

⬤ Dotarła w świetnym stanie z dobrą komunikacją ze sprzedawcą.
⬤ Kilka cennych informacji, szczególnie dla osób pracujących w służbie.
⬤ Silny nacisk na etyczny wymiar posługi i opieki duchowej.
⬤ Rozdział czwarty został wyróżniony jako szczególnie wnikliwy, odnoszący się do różnych dylematów etycznych.

⬤ Opisywana jako bardzo sucha lektura z nudnymi aspektami.
⬤ Silnie chrześcijański wydźwięk może zrazić czytelników z innych wyznań.
⬤ Zgłoszono szkodliwe i niedokładne poglądy na temat chorób psychicznych.
⬤ Ograniczona atrakcyjność dla czytelników niechrześcijańskich i niezaangażowanych w kwestie kościelne.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ethics and Spiritual Care: A Guide for Pastors, Chaplains, and Spiritual Directors

Zawartość książki:

Etyka i opieka duchowa odpowiada na trzy zjawiska o rosnącym znaczeniu:

- Chociaż opieka duchowa jest sercem wyświęconej posługi, nie ma tekstu etyki zawodowej dla duchownych, który koncentrowałby się konkretnie na opiece duchowej. Jakie wytyczne etyczne są potrzebne, aby zapewnić odpowiednią opiekę duchową w służbie?

- Wielu ludzi w naszym świecie nie uważa się za „religijnych”, ale używa terminu „duchowy”. Rosnące zainteresowanie „duchowością” jest zaproszeniem dla osób z niewielkim wykształceniem, aby ustawić się jako „kierownicy duchowi”. Potrzebne są wytyczne nie tylko dla etycznej praktyki duszpasterstwa parafialnego, ale także dla konkretnych praktyk kierownictwa duchowego.

- Zarówno w praktyce, jak i w literaturze pojawiły się zarzuty „duchowego nadużycia”; termin ten jest używany z pewną częstotliwością. Rozwój tego terminu i jego implikacje wymagają pewnej analizy i odpowiedzi, ponieważ nadużycia seksualne nie są dobrym modelem dla zrozumienia nadużyć duchowych.