Etniczność w średniowiecznej Europie, 950-1250: Medycyna, władza i religia

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

Ethnicity in Medieval Europe, 950-1250: Medicine, Power and Religion

Zawartość książki:

Badanie sposobu, w jaki stereotypy rasowe były tworzone i wykorzystywane w europejskim średniowieczu.

Studenci w dwunastowiecznym Paryżu urządzali obelgi, nazywając Anglików pijakami, Niemców szaleńcami, a Francuzów arogantami. Podczas krucjaty rekruci z różnych środowisk etnicznych szydzili nawzajem ze swoich umiejętności wojskowych. Ludzie zajmujący się etnografią w klasztorach i na dworach sporządzali uwłaczające opisy ludów zamieszkujących terytoria podlegające kolonizacji, kwestionując ich etykę pracy, organizację społeczną, pobożność religijną i człowieczeństwo. Mnisi wymieniali i rozważali rzekome cechy Żydów, Saracenów, Greków, Sasów i Brytyjczyków oraz ich akceptację lub odrzucenie chrześcijaństwa.

W tym radykalnie nowym podejściu do reprezentacji narodowości w średniowiecznej Europie Zachodniej autor argumentuje, że stereotypy etniczne były konstruowane i wykorzystywane retorycznie w celu uzasadnienia roszczeń majątkowych, obnoszenia się z siłą militarną oraz zapewnienia moralnej i kulturowej przewagi nad innymi. Genderowe obrazy etniczności w obiegu odzwierciedlają negocjacje dotyczące autoprezentacji dyscypliny, racjonalności i siły, zestawionych z domniemanym chaosem i słabością rasistowskich innych. Interpretując narodowość przez pryzmat religijny, mnisi i uczniowie wyjaśniali ją jako naukowo opartą na medycynie środowiskowej, starożytnej teorii, która głosiła, że lokalizacja i klimat wpływają na fizyczne i psychiczne cechy ludzi. Opierając się na listach etnicznych cech charakteru, podręcznikach szkolnych, traktatach medycznych, przysłowiach, poezji i kronikach, książka ta pokazuje, że stereotypy etniczne służyły jako retoryczne narzędzia władzy, tworząc relacje w społecznościach i wobec innych.