Eter, Bóg i diabeł oraz kosmiczna superpozycja

Oryginalny tytuł:

Ether, God & Devil & Cosmic Superimposition

Zawartość książki:

Obecnie panuje wielkie podekscytowanie i zainteresowanie tym, co określa się mianem "zmiany paradygmatu" w nauce. Zrozumienie przez ludzkość wszechświata i jej miejsca w nim zmienia się dramatycznie.

Eter, Bóg i diabeł Wilhelma Reicha (1949) i Kosmiczna superimpozycja (1951) to dwie przełomowe książki, które pomogły zapoczątkować obecną zmianę paradygmatu na długo przed spopularyzowaniem tej koncepcji w książce Thomasa Kuhna z 1962 roku Struktura rewolucji naukowych, a także w późniejszych pracach takich bestsellerowych autorów jak Fritjof Capra, Gary Zukav, Timothy Ferris i wielu innych. W Eterze, Bogu i diable Reich opisuje swój proces myślenia, który nazwał funkcjonalizmem orgonomicznym, i pokazuje, w jaki sposób wewnętrzna logika tej obiektywnej techniki myślenia doprowadziła go do odkrycia kosmicznej energii orgonu. W Cosmic Superimposition Reich wychodzi poza nasze obecne ramy mechanistyczno-mistycznego myślenia i dochodzi do radykalnie odmiennego zrozumienia tego, w jaki sposób człowiek jest zakorzeniony w naturze.

Pokazuje wyraźnie, w jaki sposób nakładanie się dwóch strumieni energii orgonu - widoczne w ludzkim uścisku narządów płciowych i w formowaniu się galaktyk spiralnych - jest wspólną zasadą funkcjonowania w całej naturze. Kończąc tę pracę, Reich zastanawia się nad tym, co jest być może największą zagadką ze wszystkich: "zdolność człowieka do myślenia, a poprzez samo myślenie do poznania, czym jest natura i jak działa." Razem, te dwie prace wprowadzają całkowicie nowy pogląd na ludzkość, naturę i miejsce człowieka w kosmosie.