Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Niniejsza praca ma dwa ogólne cele. Pierwszym celem było zbadanie stresu społecznego (SS) i przewlekłego średniego stresu (CMS), przy różnych czasach ekspozycji, na zachowanie, aktywność neuroendokrynną i immunologiczną.
Drugim celem było zbadanie wpływu leku przeciwdepresyjnego (fluoksetyny), podawanego przez 4 tygodnie, na zmiany wywołane przewlekłym stosowaniem dwóch rodzajów stresu. Przeprowadzono cztery eksperymenty na myszach OF1, w których oceniano zachowanie, aktywność serotoninergiczną i dopaminergiczną podwzgórza, poziom kortykosteronu w surowicy oraz odpowiedź proliferacyjną komórek śledziony. Na podstawie uzyskanych danych stwierdzono, że ES o różnym czasie trwania powoduje immunosupresję.
Leczenie fluoksetyną poprawia zachowanie, poziom kortykosteronu i chroni przed immunosupresją. EMC spowodowała zmiany w warunkowaniu preferencji miejsca (PLC) tylko w grupie 7-tygodniowej, co wskazuje na zwiększony niepokój.
Ogólnie dane pokazują, że ES ma większy wpływ na badane zmienne behawioralne i biologiczne niż EMC. "