Estetyka i moralność w filozofii Davida Hume'a

Oryginalny tytuł:

Aesthetics and Morals in the Philosophy of David Hume

Zawartość książki:

Książka ta ma dwa cele. Po pierwsze, zbadanie zakresu i znaczenia związku między estetyką Hume'a a jego filozofią moralną; a po drugie, rozważenie, w jaki sposób, w świetle tego związku, jego filozofia moralna odpowiada na centralne pytania etyki.

Pierwszy cel został zrealizowany w rozdziałach 1-4. Rozdział 1 analizuje esej Hume'a "O standardzie smaku", aby zrozumieć jego poszukiwania "standardu" i jak wpływa to na zakres jego estetyki. Rozdział 2 ustala, że traktuje on piękno w naturze i sztuce oraz piękno moralne jako podobne w swoim rodzaju, i stosuje wnioski dotyczące jego estetyki do jego myśli moralnej. Rozdział 3 rozwiązuje zagadkę, do której to prowadzi, a mianowicie, w jaki sposób jednostki akceptują ogólne standardy, które również naruszają w trakcie działalności estetycznej i moralnej. Rozdział 4 podejmuje normatywny aspekt podejścia Hume'a, rozumiejąc charakter moralny poprzez jego pogląd na piękno moralne.

Drugi cel książki jest realizowany w rozdziałach 5-7 poprzez przedstawienie trzech zastrzeżeń wobec filozofii moralnej Hume'a. Po pierwsze, jeśli moralność jest natychmiastową reakcją na piękno występku i deformację cnoty, to dlaczego doskonała cnota nie jest ogólnym stanem każdej jednostki ludzkiej? Po drugie, jeśli moralność składa się z uczuć, które powstają w podmiocie, to w jaki sposób osądy moralne mogą być obiektywne i rościć sobie prawo do uniwersalnej ważności? I po trzecie, jeśli można mówić o "ogólnych standardach" rządzących postępowaniem, w jaki sposób można wyjaśnić różnorodność systemów moralnych i ich zmiany w czasie? Na pierwsze pytanie odpowiadam, pokazując, że podobnie jak dobry smak w estetyce, "właściwy smak" w moralności wymaga wykształcenia uczuć; na drugie, argumentując przeciwko poglądowi, że Hume jest subiektywistą i relatywistą, a na trzecie (rozdział 6), pokazując, że jego podejście zawiera pogląd na postęp nietknięty żadnymi osobistymi uprzedzeniami, które sam Hume mógł żywić. Książka kończy się w rozdziale 7, pokazując, w jaki sposób pogląd Hume'a na filozofię wpływa na zakres każdej etyki normatywnej.