Aesthetic Technologies of Modernity, Subjectivity, and Nature: Opera, Orchestra, Phonograph, Film
Virginia Woolf stwierdziła, że około grudnia 1910 roku zmienił się ludzki charakter.
Aesthetic Technologies zajmuje się tym, w jaki sposób muzyka (zwłaszcza opera), fonograf i film służyły jako czynniki kulturowe ułatwiające wiele niezwykłych zmian społecznych, artystycznych i kulturowych, które charakteryzowały nowy wiek i większość tego, co nastąpiło długo później, nawet do dnia dzisiejszego. Trzy wątki są centralne: napięcia i traumy - kulturowe, społeczne i osobiste - związane z nowoczesnością; zmiany w ludzkiej podmiotowości oraz jej zaangażowanie i reprezentacja w muzyce i filmie; oraz bardziej ogólny społeczny wpływ nowoczesnych mediów, nagrywanie dźwięku (w szczególności rozwój fonografu) oraz kluczowa rola, jaką odegrały nagrania operowe z początku wieku.
Głównym tematem książki jest konfliktowy stosunek zachodniej nowoczesności do natury, zwłaszcza gdy natura jest postrzegana w opozycji do kultury i wyrażana poprzez muzykę, film i dźwięk jako czynniki fundamentalnej, czasem szokującej transformacji. Książka rozważa dźwiękowo-wizualny świat nowoczesności przefiltrowany przez pryzmat estetycznego modernizmu i szybkich zmian technologicznych, a także wpływ obu, doświadczanych z przeczuciem, że nie może być odwrotu.
