Eseje z antropologii

Opinie czytelników

Książka przedstawia zbiór esejów, które opowiadają się za uznaniem wyjątkowości ludzkiej natury za niezbędną dla społeczeństwa i współczesnej nauki. W przemyślany sposób angażuje się w odkrycia naukowe, broniąc jednocześnie perspektywy filozoficznej, która krytykuje scjentyzm. Autor, profesor Spaemann, podkreśla znaczenie ludzkiej godności i podmiotowości w dyskusjach na temat antropologii i nauki.

Książka oferuje przemyślany dialog między nauką a filozofią, przedstawia silną obronę ludzkiej godności, krytykuje redukcjonistyczne poglądy (scjentyzm) i poważnie angażuje się we współczesne odkrycia naukowe, zachowując jednocześnie filozoficzną głębię. Jest opisywana jako rzadkie i inteligentne spotkanie filozofii i nauki.

Złożoność argumentów może sprawić, że trudno będzie ją szybko podsumować lub przetrawić. Ponadto niektórzy czytelnicy mogą uznać filozoficzne podejście za mniej przystępne, jeśli koncentrują się głównie na perspektywach naukowych.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Essays in Anthropology

Zawartość książki:

Pytanie o naturę człowieczeństwa jest jednym z najbardziej złożonych pytań filozoficznych i teologicznych. Gdzie można szukać przyzwoitej odpowiedzi na to pytanie? Czy powinniśmy szukać odpowiedzi w genetyce i DNA? Czy powinniśmy spojrzeć na historię adaptacji i ewolucji ludzkości? Czy powinniśmy spojrzeć na osiągnięcia kulturowe ludzkości i formę jej życia społecznego? W tym intrygującym i prowokującym zbiorze esejów filozof Robert Spaemann reaguje na to, co nazywa „scjentystyczną” antropologią i podejmuje na nowo quaestio de homine, „pytanie o człowieka”.

Spaemann twierdzi, że jeśli chodzi o dręczące pytanie o to, kim naprawdę jesteśmy jako istoty ludzkie, zrozumienie naszego składu chemicznego lub ewolucyjnej przeszłości po prostu nie da nam pełnego obrazu. Zamiast tego, nie rezygnując z ustaleń współczesnej nauki ewolucyjnej, Spaemann oferuje kolejne podejścia do ludzkiej natury, ludzkiej ewolucji i ludzkiej godności, które malują pełny i przekonujący obraz sensu ludzkiego życia. Spaemann pokazuje, że kluczowa dla każdej antropologii jest zarówno nasza przyszłość, jak i przeszłość.

I nasza relacja z Bogiem, a także z sąsiadem z sąsiedztwa. Wszystkie te tematy łączą się w istotny wkład w pytanie, co to znaczy być człowiekiem.