Eseje o dzikiej przyrodzie

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają wyjątkowy styl pisania Johna Muira i jego zdolność do żywego przedstawiania natury poprzez swoje eseje. Czytelnicy doceniają jego poetycką i wciągającą prozę, która inspiruje do głębszego kontaktu z przyrodą. Niektórzy zauważają jednak, że szczegółowe opisy mogą być przytłaczające, a eseje mogą wydawać się zbędne lub suche dla współczesnych czytelników.

⬤ Pisarstwo Muira jest poetyckie i pięknie opisuje, urzekając czytelników i przenosząc ich do natury.
⬤ Książka jest wysoko ceniona za inspirowanie miłości do przyrody i zawiera wnikliwe obserwacje.
⬤ Jest odpowiednia dla miłośników przyrody i poszukiwaczy przygód, oferując kompilację doświadczeń z różnych krajobrazów.
⬤ Zachęca czytelników do docenienia wysiłków na rzecz ochrony przyrody i piękna naturalnego świata.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że eseje są zbyt szczegółowe, przez co czytanie jest powolne i czasami nużące.
⬤ Kilka recenzji wspomina o poczuciu redundancji wśród esejów.
⬤ Niektórzy współcześni czytelnicy mogą czuć, że styl pisania wydaje się suchy lub przestarzały.
⬤ Pragnienie bardziej osobistych anegdot o codziennym życiu Muira, a nie tylko jego obserwacji przyrody.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wilderness Essays

Zawartość książki:

Częścią atrakcyjności Johna Muira dla współczesnych czytelników jest to, że nie tylko badał amerykański Zachód i pisał o jego pięknie, ale także walczył o jego zachowanie. Jego sukcesy są widoczne we wszystkich elementach przyrody, które noszą jego imię: lasach, jeziorach, szlakach i lodowcach.

Zebrano tu niektóre z najlepszych esejów Muira na temat dzikiej przyrody, od Alaski po Yellowstone, od Oregonu po High Sierra. Książka ta jest częścią serii, która celebruje tradycję literackich przyrodników - pisarzy, którzy traktują świat przyrody jako scenerię dla niektórych z naszych najbardziej euforycznych i poważnych doświadczeń. Książki te odwzorowują intymne połączenia między człowiekiem a światem przyrody.

Literaccy przyrodnicy przekraczają granice polityczne, obawy społeczne i środowiska historyczne; mówią w imieniu tego, co Henry Beston nazwał "innymi narodami" planety. Ich przesłanie staje się coraz ważniejsze i pilniejsze, ponieważ dzikie miejsca stają się coraz rzadsze.