Essay on Human Reason: On the Principle of Identity and Difference
Natura ludzkiego rozumu jest jedną z najtrudniejszych zagadek w filozofii. Rozum pojawia się w wielu specyficznych formach w ogólnych obszarach, takich jak poznanie, myślenie, doświadczanie piękna i osąd moralny.
Formy te są „doskonale” znane w filozofii, ale zauważono nieznany wzór, który pokazuje nam, że wszystkie są odmianą tego samego tematu: prawda jest relacją tożsamości między „myślą” a „rzeczywistością”; sprawiedliwość jest relacją tożsamości między danym a zasłużonym; piękno jest relacją tożsamości, ponieważ rym jest relacją tożsamości między końcowymi dźwiękami słów; rytm jest relacją tożsamości między interwałami czasowymi; symetria jest relacją tożsamości między dwiema połówkami; proporcja jest relacją tożsamości między dwiema proporcjami; anafora jest relacją tożsamości między początkowymi słowami. Poszczególne rzeczy są tożsamościami samymi w sobie, a uniwersalia są tożsamościami pomiędzy poszczególnymi rzeczami.
Jedna idea kojarzy inną ideę identyczną z nią; analogia jest tożsamością między relacjami; indukcja jest identyfikacją między znanymi i nieznanymi instancjami; a cała logika opiera się na prawie tożsamości. To, co jest wspólne dla nich wszystkich, to natura samego rozumu.