W obecnych debatach krąży wiele różnych pomysłów na temat edukacji katolickiej w stowarzyszeniach lub domach.
W rzeczywistości jednak brakuje szeroko zakrojonych badań historycznych nad katolicką praktyką edukacyjną. Po raz pierwszy niniejsze studium bada katolicką opiekę nad młodzieżą w pierwszej połowie XX wieku na przykładzie Bawarii i opracowuje długie linie ciągłości w koncepcjach moralnych.
Zbiory archiwów indeksowych, a także konkretne akta spraw z Miejskiego Urzędu Opieki nad Młodzieżą w Bambergu i różnych instytucji dostarczyły nowych i odkrywczych spostrzeżeń na temat tej denominacyjnej formy pracy z młodzieżą. Dla odpowiedzialnych katolickich wychowawców rozdźwięk między standardami społeczno-etycznymi a światem życia ich podopiecznych skutkował szczególnym napięciem między tradycją a nowoczesnością, Kościołem a światem.