Konrad Sziedat jako pierwszy systematycznie analizuje nadzieje, jakie zachodnioniemieccy lewicowcy pokładali w procesach transformacji w „bloku wschodnim” od 1980 roku.
Zaczynając od kampanii wsparcia „Solidarność z Solidarnością”, wykorzystuje możliwości historycznej analizy sieciowej, aby pokazać, jak lewicowcy o najróżniejszych orientacjach ideologicznych wielokrotnie łączyli się we wspólnych działaniach. Wykorzystuje również historyczną semantykę terminów takich jak „socjalizm”, „trzecia droga” i „społeczeństwo obywatelskie”, aby zilustrować oczekiwania i rozczarowania zachodnioniemieckich lewicowców do połowy lat dziewięćdziesiątych.
Głęboka transformacja lewicy pod koniec XX wieku jest zatem osadzona w szerszym kontekście wstrząsów w Europie Środkowej i Wschodniej.