Błąd zakazu jest uważany za zniekształcenie rzeczywistości obiektywnego świata lub nieznajomość prawa karnego przez aktywny podmiot przestępstwa, tak że wykonywanie władzy karnej państwa musi być ograniczone, aby dać człowiekowi gwarancję, że jego godność i swobodny rozwój jego osobowości nie zostaną naruszone przez posiadacza władzy karnej.
W ten sposób chronione są prawa podstawowe przynależne każdej istocie ludzkiej, a jednocześnie zapewnione jest bezpieczeństwo obywateli w państwie prawnym lub konstytucyjnym państwie praw i sprawiedliwości poprzez zapewnienie, abstrakcyjnie i indywidualnie, bezpieczeństwa prawnego, które chroni istotną treść prawa, które ta instytucja ma chronić.