Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Errol Walton Barrow and the Postwar Transformation of Barbados (Vol. 1): The Late Colonial Period
Począwszy od lat dwudziestych XX wieku Barbadosczycy i inni Brytyjczycy z Indii Zachodnich zaczęli organizować się politycznie w międzynarodowym środowisku, które charakteryzowało się poważnym kapitalistycznym kryzysem gospodarczym i finansowym, który nasilił się w latach trzydziestych XX wieku. W latach trzydziestych XX wieku na brytyjskich Karaibach doszło do buntów, które domagały się reform kolonialnych. Późniejsze walki doprowadziły do zmian konstytucyjnych i politycznych, które doprowadziły do dekolonizacji i niepodległości. W książce Errol Walton Barrow and the Postwar Transformation of Barbados: The Late Colonial Period, Hilbourne Watson bada ten sprzeczny proces przez pryzmat ekonomii politycznej i analizy klasowej, informowany przez internacjonalistyczną perspektywę historyczną, która koncentruje się na obawach i interesach klasy robotniczej.
Wielka Brytania uwolniła kolonie w sposób, który odzwierciedlał jej własne podporządkowanie amerykańskiej hegemonii w ramach zimnej wojny, która służyła jako geopolityczna strategia liberalnego internacjonalizmu. Analiza Watsona koncentruje się na rolach odgrywanych przez ruch robotniczy, partie polityczne, interesy kapitalistyczne oraz klasę robotniczą i inne popularne organizacje na Barbadosie i Karaibach Brytyjskich, przy wsparciu grup karaibsko-amerykańskich w Nowym Jorku, które zawarły sojusze z tymi czarnymi organizacjami amerykańskimi, które postrzegały swoje walki o wolność w kontekście międzynarodowym. Praktycznie wszystkie dekolonizujące (nacjonalistyczne) elity na Barbadosie i innych terytoriach brytyjskich Karaibów poparły brytyjską i amerykańską receptę na dekolonizację i samorządność opartą na prymacie terytorialnym, kosztem silnej federacji zachodnioindyjskiej, która priorytetowo traktowała klasę robotniczą. To posunięcie odsunęło na bok klasę robotniczą i jej interesy, a także cofnęło walkę o samostanowienie, wolność i suwerenność.
Watson umiejscawia rolę Errola Barrowa w transformacji Barbadosu w szerszym kontekście karaibskim i międzynarodowym. Jego studium opiera się na archiwalnych zapisach z Wielkiej Brytanii i Barbadosu, wywiadach i innych źródłach, i zwraca szczególną uwagę na to, w jaki sposób rasizacja życia społecznego wokół natury, kultury, historii, państwa, klasy, płci, polityki, ubóstwa i innych czynników warunkowała doświadczenie kolonialne.
