Erotyka materializmu: Lukrecjusz i wczesnonowożytna poetyka

Oryginalny tytuł:

The Erotics of Materialism: Lucretius and Early Modern Poetics

Zawartość książki:

W książce The Erotics of Materialism Jessie Hock mapuje skrzyżowanie poezji i filozofii naturalnej we wczesnonowożytnej recepcji Lukrecjusza i jego De rerum natura. Subtelnie rewidując starożytną tradycję atomistyczną, która potępiała poezję jako frywolną, Lukrecjusz zapewnił centralną rolę wiersza w praktyce filozofii naturalnej i nadał sferze figuratywnej potężne roszczenie do rzeczywistości, utrzymując, że obrazy mentalne i poetyckie mają materialną substancję i obecność poza umysłem lub stroną. Zwracając uwagę na nacisk, jaki Lukrecjusz kładł na poezję, Hock pokazuje, że wczesnonowożytni czytelnicy i pisarze byli wyczuleni na fakt, że materializm Lukrecjusza pociąga za sobą teorię wyobraźni, a ostatecznie poetykę, którą szybko przyswoili i dostosowali do własnych potrzeb.

Skupiając się na twórczości Pierre'a de Ronsarda, Remy'ego Belleau, Johna Donne'a, Lucy Hutchinson i Margaret Cavendish, The Erotics of Materialism pokazuje, w jaki sposób poeci ci czerpali z Lukrecjusza, aby zbadać moc poezji do działania w świecie. Hock argumentuje, że nawet gdy klasyczne idee atomistyczne przyczyniły się do powstania empirycznych metodologii naukowych, które umniejszały zdolność ludzkiej wyobraźni do wyjaśniania zjawisk materialnych, poetyka lukrecjańska stała się symbolem poezji, która daje wyobraźni wpływ na rzeczywistość, od praktyki filozofii naturalnej po politykę.

Odczytując wpływ Lukrecjusza, Hock ujawnia, w jaki sposób poeci wczesnonowożytni byli zaangażowani w to, co Lukrecjusz określa jako materialność fantazji i wyraża ją w języku pożądania, seksu i miłości. Dla wczesnonowożytnych poetów erotyzm Lukrecjusza był metodą poetycką, a De rerum natura traktatem o wyobraźni poetyckiej, inicjującym atomistyczną genealogię w sercu tradycji lirycznej.