Eric Williams and the Anticolonial Tradition: The Making of a Diasporan Intellectual
Eric Williams (1911-1981), lider ruchu społecznego, dzięki któremu Trynidad i Tobago uzyskały niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1962 roku, był pierwszym premierem tego kraju. Chociaż wiele napisano o Williamsie jako historyku i polityku, Maurice St.
Pierre jest pierwszym, który oferuje pełne potraktowanie go jako intelektualisty. St.
Pierre koncentruje się na roli Williamsa nie tylko w kwestionowaniu kolonialnego wyzysku mieszkańców Trynibagonu, ale także w dążeniu do ich edukacji i mobilizacji w celu wygenerowania zbiorowej tożsamości w walce o niepodległość. Opierając się na szeroko zakrojonych badaniach archiwalnych i korzystając z połączonych ram teoretycznych, autor oferuje portret Williamsa, który pokazuje, w jaki sposób jego doświadczenia w Trynidadzie, Anglii i Ameryce zradykalizowały go i jak jego relacje z innymi karaibskimi intelektualistami - wraz z Aime Cesaire na Martynice, Juanem Boschem w Republice Dominikany, George'em Lammingiem z Barbadosu i Frantzem Fanonem z Martyniki - umożliwiły mu wykorzystanie okazji do zmiany społecznej i wniesienia znaczącego wkładu w karaibską epistemologię.