Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia fascynującą biografię C. Douglasa Dillona, podkreślając jego znaczący wkład w amerykańską politykę podczas jego służby pod rządami trzech prezydentów. Autor Richard Aldous skutecznie oddaje dziedzictwo Dillona i równowagę, jaką utrzymywał w podzielonym krajobrazie politycznym.
Zalety:⬤ Wciągająca i żywa proza
⬤ szczegółowy opis wpływowej kariery Dillona
⬤ wnikliwa analiza amerykańskiego przywództwa
⬤ przedstawia zrównoważony pogląd na współpracę polityczną ponad podziałami partyjnymi
⬤ przenosi czytelników do kluczowego okresu w historii.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać historię Dillona za nieco niejasną i nieznaną, co może ograniczyć atrakcyjność książki; może być postrzegana jako zbyt nostalgiczna za pewnym etosem politycznym.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Dillon Era: Douglas Dillon in the Eisenhower, Kennedy, and Johnson Administrations
Zawartość książki:
C. Douglas Dillon - spadkobierca ogromnej fortuny bankowości inwestycyjnej i jeden z najbogatszych ludzi w Ameryce podczas swojej kariery politycznej - był Republikaninem, który służył w administracji Demokratów i został jednym z największych współczesnych sekretarzy skarbu.
Wierzył w dwupartyjność i obowiązek publiczny, wrażliwość, która prawie zniknęła z obecnego klimatu politycznego. Dzięki wyłącznemu dostępowi do rodzinnego archiwum, w The Dillon Era Richard Aldous spogląda świeżym okiem na dobrze udokumentowany okres w najnowszej historii Ameryki, rozwijając głęboko wpływową, ale nieco pomijaną karierę polityczną. W 1953 roku prezydent Eisenhower mianował Dillona ambasadorem w Paryżu, a w 1958 roku awansował go na drugiego dowódcę w Departamencie Stanu.
Wybrany przez prezydentów Kennedy'ego i Johnsona na sekretarza skarbu, by zapewnić Wall Street, że finanse kraju są w bezpiecznych rękach, Dillon stał się jednym z najbliższych doradców prezydenta Kennedy'ego i być może jedynym członkiem gabinetu, który był jego osobistym przyjacielem. Jego wpływ na administracje Kennedy'ego i Johnsona był ogromny, nie tylko w dostarczaniu najbardziej kompleksowych cięć podatku dochodowego, jakie naród kiedykolwiek widział.
Za granicą pracował nad utrzymaniem współpracy politycznej, gdy system z Bretton Woods groził rozpadem. Zanim opuścił urząd w 1965 r., Washington Post uznał Dillona za "zdecydowanie najlepszego sekretarza skarbu w okresie powojennym", a prezes Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej Walter Hallstein okrzyknął go nową "erą Dillona".
Dillon opowiadał się za ewolucją i reformami zamiast radykalizmem, a interes narodowy przedkładał nad interes partyjny. Era Dillona rzuca nowe światło na okres powojenny, identyfikując Dillona jako kluczową postać w kształtowaniu amerykańskiej polityki w tych kluczowych latach zimnej wojny.
