Encyklopedia awikultury

Opinie czytelników

Książka jest ceniona za kompleksowe i praktyczne informacje na temat gatunków ptaków i technik awikultury, chwalona zarówno przez miłośników ptaków, jak i entuzjastów awikultury.

⬤ Dogłębna i dobrze zbadana treść
⬤ przydatna zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych hodowców ptaków
⬤ zawiera praktyczne informacje i techniki opieki
⬤ zawiera wkład towarzystw awikulturowych i awikulturystów z ogrodów zoologicznych
⬤ polecana dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę.

Niektórzy użytkownicy zauważyli brak niektórych gatunków, co może prowadzić do skarg na pominięcia; specyficzne wymagania językowe (książka jest w języku angielskim).

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Encyclopedia of Aviculture

Zawartość książki:

Najbardziej aktualna i szczegółowa kompilacja gatunków awikulturowych z całego świata. Początkowo była to książka o afrykańskich ptakach, które znajdują się w prywatnych kolekcjach awikulturowych i zoologicznych na całym świecie, ale szybko okazało się, że wiele zebranych informacji odnosi się do awikultury na całym świecie.

Uznani eksperci awikultury z całego świata przyczynili się do tego, że jest to prawdziwie międzynarodowy podręcznik awikultury. Szeroka gama cennych gatunków jest utrzymywana poza programami zarządzania gatunkami i ważne jest, abyśmy zmaksymalizowali potencjał hodowlany tych gatunków, aby zapewnić, że przyczynią się one do długoterminowego samowystarczalnego rozwoju populacji. W tej książce awikulturysta otrzymuje sprawdzone, praktyczne metody skutecznego zarządzania i rozmnażania większości rodzin ptaków na świecie.

Opisy gatunków różnią się od największego na świecie, strusia, do maleńkich kolibrów i woskownic, a także obejmują rarytasy awikultury, takie jak głuszec kongijski, kiwi, bociany siodłate, pszczołowate, jaskółki i czerwone wąsatki. Uwzględniono istotne, praktyczne elementy sukcesu awikulturowego, które mają uniwersalne zastosowanie do szerokiej gamy gatunków, takie jak dieta, zgodność z innymi gatunkami, wymagania siedliskowe, inkubacja i techniki hodowli ręcznej.

Dzisiejsi awikulturyści stoją przed wyzwaniem stworzenia wyhodowanych w niewoli szczepów, które nie będą już zależne od uzupełnień z dzikich stad, jednocześnie pomagając zmniejszyć obecne tempo wymierania gatunków. Moim pragnieniem jest, aby ta książka pomogła awikulturystom w osiągnięciu tego celu.