„En voz de pluma” poéticas de la escritura en la lírica áurea, to fascynujące studium autoreferencyjności w twórczości Juana de Tassis y Peralta (Conde de Villamediana), Francisco Manuela de Melo i Sor Juany Inés de la Cruz, trojga autorów hiszpańskiego, portugalskiego i nowohiszpańskiego baroku. Antonio J.
Arraiza-Rivera wyczerpująco i skrupulatnie analizuje aluzje do samego pisania, wyszczególniając jego znaczenie jako część procesów lirycznej gestykulacji, w tym samym czasie, gdy autorska wrażliwość negocjuje swoją podmiotowość w bardzo złożonym kontekście. Książka przekonująco przedstawia procedury barokowego pisania i jego materialne korzenie w kulturze druku, przejawiające się w mobilności tekstów i ich przyszłej projekcji jako głosu zakotwiczonego w literze, tuszu i stronie, na której został zapisany. W gęstej prozie Arraiza-Rivera oferuje pouczające lektury poparte rozległym aparatem krytycznym i filologicznym, które poszerzają nasze pole badań, demonstrując nowoczesny charakter tego wyboru jako „doświadczenia” samego pisania.
- Luis F. Avilés (UC-Irvine)