Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 11 głosach.
„En La Habana nunca hace frío” opowiada o muzycznych, politycznych i ludzkich perypetiach grupy młodych mieszkańców Hawany w 1972 roku. Młodych ludzi podekscytowanych ówczesnym ruchem „hipisowskim”, który nie tylko był trudny do zobaczenia i usłyszenia na wyspie, ale także został surowo zakazany.
Narratorka Eva, wraz z przyjaciółmi Badą i Pilzym, jest częścią kubańskiego podziemia. Cała trójka głęboko wierzy, że życie zawsze będzie ponad ideologiami i nietolerancją. Dzięki ich przygodom czytelnik odkryje mało znany kubański rock od środka; rock, który był prześladowany i wygnany.
Będziemy świadkami konfrontacji hawańskich „hipisów” z ich prześladowcami i powstania potężnej, ukrytej i wyzwalającej siły: Jipangá. To powieść o rocku, o wolności, którą dał różnym pokoleniom i wciąż daje całemu światu.
To także powieść inicjacyjna o kobiecej seksualności, dojrzewaniu, wytrwałości i prawdzie. Odkrywcze dzieło autorstwa szczególnie natchnionej Zoé Valdés, która osiąga naprawdę poruszające, zapadające w pamięć fragmenty.