Empathy and Performance: Enactments of Power in Latinx America
Książka „Empatia i performans” rozwija badania nad empatią i sprawowaniem władzy, analizując prace autorów-aktorów, których występy badają granice między dwiema pozycjami pokrewieństwa. Autorka Laura V.
Sández bada udramatyzowany dylemat zrozumienia kulturowego w „Naszej Ameryce”, pojęciu, które odnosi się przede wszystkim do zbiorowej tożsamości politycznej oznaczającej wspólną przynależność w hiszpańskojęzycznej Ameryce, ale także nawiązuje do obecnych zmagań we współczesnych Stanach Zjednoczonych. Książka ta postrzega empatię jako reakcję afektywną opartą na podmiotowości i pokrewieństwie. Sández argumentuje, że aby skonceptualizować empatię, należy zrozumieć, w jaki sposób podmioty organizują, klasyfikują i ograniczają się, nie tylko jako agenci, ale także jako interpretatorzy.
Jakiego rodzaju powiązania promują te przedstawienia? W jaki sposób łamią, wzmacniają lub queerują społeczne oczekiwania dotyczące latynoskiego ciała, białego ciała lub po prostu zainscenizowanego ciała? Aby zbadać różne odpowiedzi na te pytania, Sández analizuje Indigurrito (Nao Bustamante); Dominicanish (Josefina Báez); ¡Bienvenidos Blancos! lub Welcome White People! (Alex Torra); przeprosiny wygłoszone przez grupę Veterans Stand with Standing Rock podczas protestów przeciwko rurociągowi Dakota Access Pipeline; oraz prace Kukuli Velarde, od We, the Colonized Ones do A Mi Vida.
W tych artystycznych realizacjach, które obejmują lata 1992-2021, historyczny konstrukt granic i ciał staje się oczywisty. Podążając za ostatnimi pracami nad empatią autorstwa między innymi Lanzoniego, Maiboma, Calloway-Thomas, Blooma, Hogana i Matraversa, Sández bada podziały na grupy wewnętrzne i zewnętrzne, ustanawianie kategorii tożsamości poprzez performans oraz eksplorację tożsamości subalternów.