Emotion in Christian and Islamic Contemplative Texts, 1100-1250: Cry of the Turtledove
Książka ta oferuje porównawcze studium emocji w arabskich islamskich i angielskich chrześcijańskich tekstach kontemplacyjnych, ok. 1110-1250, przyczyniając się do pojawiającego się zainteresowania „globalizacją” w badaniach średniowiecznych.
A. S. Lazikani argumentuje za koniecznością umieszczenia średniowiecznych angielskich tekstów religijnych w bardziej globalnym kontekście i stara się zmodyfikować wpływowe narracje na temat „historii emocji”, aby umożliwić to szersze krytyczne spojrzenie.
W ośmiu rozdziałach książka analizuje dialogiczne spotkania generowane przez porównawcze lektury Muhyddina Ibn 'Arabiego (1165-1240), 'Umara Ibn al-Fārida (1181-1235), Abu al-Hasana al-Shushtarī (zm. 1269), Ancrene Wisse (ok.
1225) i Wooing Group (ok. 1225).
Badając dwojakie „paradygmaty miłości” w postaci Jezusa i w obrazie serca, (nie)ucieleśniony język afektu oraz afektywną semiotykę nieobecności i tajemnicy, Lazikani pokazuje wzajemne powiązania między tradycjami religijnymi wczesnego chrześcijaństwa i islamu.
