emma i jej jaźń: pamiętnik leczenia i samopoznania terapeuty

Opinie czytelników

Książka „Emma and Her Selves” autorstwa May Benatar stanowi wnikliwą eksplorację dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości (DID) przez pryzmat terapeutycznej podróży autorki z pacjentką o imieniu Emma. Recenzenci chwalili przystępny sposób pisania, głębię emocjonalną oraz przeplatanie się rozwoju osobistego i zawodowego zarówno terapeuty, jak i pacjenta. Czytelnicy uznali za pouczające i afirmujące poznanie dysocjacyjnych tożsamości i procesów leczenia po traumie, chociaż niektórzy chcieli więcej szczegółów na temat przeszłych doświadczeń Emmy.

⬤ Wciągający i przystępny język, który trafia zarówno do laików, jak i profesjonalistów.
⬤ Głęboki wgląd emocjonalny i więź między terapeutą a pacjentem, ukazująca rozwój osobisty po obu stronach.
⬤ Aspekty edukacyjne dotyczące dysocjacyjnych zaburzeń tożsamości przedstawione w przystępny sposób.
⬤ Umiejętne opowiadanie historii, które utrzymuje zainteresowanie czytelnika na poziomie zbliżonym do powieści.
⬤ Książka porusza uniwersalne tematy dotyczące zrozumienia siebie i traumy, dzięki czemu jest istotna dla szerokiego grona odbiorców.

⬤ Niektórzy czytelnicy życzyli sobie bardziej szczegółowych opisów traumatycznych doświadczeń Emmy, aby lepiej zrozumieć jej „ja”.
⬤ Temat może być dla niektórych intensywny lub wyzwalający, biorąc pod uwagę skupienie się na traumie i kwestiach zdrowia psychicznego.
⬤ Kilku czytelników czuło się początkowo onieśmielonych z powodu złożonego tematu, ale byli mile zaskoczeni czytelnością książki.

(na podstawie 31 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

emma and her selves: a memoir of treatment and a therapist's self-discovery

Zawartość książki:

Emma i jej jaźnie to historia długotrwałej relacji psychoterapeutycznej między kobietą o wielu tożsamościach, u której zdiagnozowano dysocjacyjne zaburzenie tożsamości. Dr May Benatar dzieli się częścią swojego procesu terapeutycznego, odkrywając wszechobecność traumy zarówno w populacji ogólnej, jak i klinicznej. Kiedy zaczyna leczyć ofiary wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, zaczyna rozumieć, że dysocjacja i tworzenie zamkniętych części siebie są powszechną konsekwencją traumy.

Po drodze spotyka Emmę i jej wiele jaźni i zmienia się w ciągu 20 lat ich wspólnej pracy. Dowiaduje się, że „części” istnieją w każdym z nas, wszyscy mamy wiele twarzy, wiele stanów umysłu, które są wywoływane w różnych okolicznościach. Różnica między Emmą a zwykłymi ludźmi polega na stopniu dostępu do tych stanów i naszej zdolności do zintegrowania ich w ramach całej osobowości. Dr Benatar staje się bardziej zaznajomiona ze swoimi własnymi częściami w procesie leczenia Emmy.

W narracji pojawiają się przeszkody i triumfy, tajemnice i duchowe spotkania.