Embers: Medytacje jednego z Ojibwayów

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za inspirującą treść i pięknie ilustrowaną szatę graficzną. Wielu czytelników odkrywa, że głęboko rezonuje ona z ich emocjami i dostarcza cennych lekcji życiowych. Polecana jest do codziennego czytania, zwłaszcza w kontekście medytacji lub refleksji.

Inspirująca i prowokująca do myślenia treść, pięknie ilustrowana, emocjonalnie rezonująca, odpowiednia do codziennego czytania i medytacji, idealna na prezent.

Niektórzy mogą uznać ją za wartościową tylko wtedy, gdy cenią sobie medytacyjny i refleksyjny styl pisania; powolne, delektujące się podejście do czytania może nie spodobać się każdemu.

(na podstawie 141 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Embers: One Ojibway's Meditations

Zawartość książki:

„Życie czasami jest trudne. Pojawiają się wyzwania. Są trudności. Pojawia się ból. Jako młodszy mężczyzna starałem się ich unikać i tylko przysparzałem sobie więcej tego samego. Obecnie postanowiłem stawić czoła życiu - i stałem się kometą. Zataczam łuk na niebie mojego życia, a trudniejsze chwile są tarciem, które pozwala odpaść zużytym i zmęczonym fragmentom. To dobry sposób na podróżowanie; w końcu zetrę wszelki opór, aż pozostanie po mnie tylko światło. Mogę żyć do tego końca.”

--Richard Wagamese, Embers.

W tym starannie wyselekcjonowanym zbiorze codziennych refleksji Richard Wagamese odnajduje lekcje zarówno w przyziemnych, jak i wzniosłych sprawach, gdy rozmyśla o wszechświecie, czerpiąc inspirację z pracy w buszu - piłowania, cięcia i układania drewna na zimę, a także z ceremonii rozmazywania, która zbliża go do Stwórcy. Embers to być może najbardziej osobisty tomik Richarda Wagamese'a. Szczery, sugestywny i wyrazisty, bada różne przejawy smutku, radości, powrotu do zdrowia, piękna, wdzięczności, fizyczności i duchowości - pojęcia, które wielu trudno wyrazić. Ale dla Wagamese duchowość jest wielowymiarowa. Na tych stronach czytelnicy znajdą ciężko zdobytą i konkretną mądrość, jak odczuwać radość w codziennych rzeczach. Wagamese nie stara się być nauczycielem ani guru, ale te obserwacje poczynione podczas jego własnej podróży, aby stać się, jak sam mówi, „duchowym bad-assem”, stanowią inspirującą lekturę.