Ely: Autobiografia

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają, że biografia Ely'ego Greena jest ważnym dziełem, które bada jego doświadczenia dorastania w Sewanee, Tennessee, na początku XX wieku. Narracja porusza tematy tożsamości, walki i odporności na tle podzielonej społeczności. Ely jest przedstawiany jako postać relatywna i pryncypialna, często porównywana do Hucka Finna. Recenzenci zwracają uwagę na wartość edukacyjną książki, jednocześnie zastanawiając się nad złożonością jego życia i dynamiką społeczną.

Książka zapewnia kluczowe zrozumienie życia na początku XX wieku z perspektywy dwóch ras, podkreślając tematy odporności i tożsamości. Jest znana ze szczegółowego i dokładnego przedstawienia doświadczeń Ely'a i środowiska społecznego Sewanee. Biografia jest doceniana za jej wartość edukacyjną i sposób opowiadania historii.

W recenzjach pojawia się niewiele krytycznych uwag, ale można wywnioskować, że niektórzy czytelnicy mogą uznać kontekst historyczny za skomplikowany lub styl narracji za odmienny, co może nie spodobać się każdemu. Żadne poważne wady nie zostały wyraźnie wskazane.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Ely: An Autobiography

Zawartość książki:

Ely Green urodził się w Sewanee w stanie Tennessee w 1893 roku. Jego ojciec był członkiem białej szlachty, synem byłego oficera Konfederacji. Jego matka była pokojówką, córką byłego niewolnika. W tej małej episkopalnej społeczności - gdzie znajdował się Uniwersytet Południowy - Ely przeżył swoje wczesne dzieciństwo, nieświadomy konsekwencji swojego nieślubnego pochodzenia. Miał prawie dziewięć lat, zanim zdał sobie sprawę, że bycie innym niż jego biali towarzysze zabaw ma jakiekolwiek znaczenie.

Incydent w lokalnej drogerii zapoczątkował bolesny rytuał przejścia od idyllicznego dzieciństwa do udręczonego okresu dojrzewania, kiedy Ely starał się zrozumieć, dlaczego nie może w pełni należeć ani do świata swojego ojca, ani do świata swojej matki. „Toczyłem wewnętrzną walkę”, pisze, »... ucząc się nienawidzić białych ludzi po tym, jak nauczono mnie, że wszyscy są dziećmi Boga i mamy kochać wszystkich«. W wieku osiemnastu lat, wciąż walcząc o pogodzenie jednej części siebie z drugą, uciekł z gór Tennessee - i gotującego się do linczu tłumu - na równiny Teksasu i nowy początek.

Prosto opowiadając o swoim wczesnym życiu, wznosząc się ponad gorycz i ból, Ely Green daje swoim czytelnikom zdumiewająco szczery i przejmujący portret młodego człowieka próbującego pogodzić się ze stosunkami rasowymi na Południu na początku XX wieku.