Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje odzwierciedlają mieszankę podziwu i krytyki dla książki Lewisa Grizzarda. Podczas gdy wielu znajduje humor i nostalgię w jego pisarstwie, zwłaszcza gdy się starzeją, inni uważają, że treść jest nieco przestarzała i może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami. Niektórzy twierdzą, że książka jest przeznaczona głównie dla fanów stylu Grizzarda, podczas gdy innym podobał się humor pomimo jego ograniczeń.
Zalety:⬤ Humorystyczny tekst, który może wywołać śmiech
⬤ nostalgiczny dla czytelników zaznajomionych ze stylem Grizzarda
⬤ dobrze oceniany przez fanów południowego humoru
⬤ wielu uważa go za zabawny i przystępny
⬤ oferuje perspektywę, która poprawia się z wiekiem
⬤ zrozumiały dla tych, którzy przeżyli epoki, o których mówi.
Wady:⬤ Treść może wydawać się przestarzała i mniej zrozumiała dla współczesnych odbiorców
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ton za cyniczny lub negatywny
⬤ nie wszyscy czytelnicy lubią podejście Grizzarda, uważając je za nieco rozwlekłe lub irytujące
⬤ mieszane reakcje na temat tego, czy przetrwa próbę czasu.
(na podstawie 29 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Elvis Is Dead and I Don't Feel So Good Myself
Zawartość książki:
Lata 50. były prostymi czasami dorastania.
Dla Lewisa Grizzarda i jego kumpli włóczęga oznaczała przesiadywanie w lokalnym sklepie, jedzenie batoników Zagnut i picie „Big Orange bellywashers”. Najgorszą rzeczą, jaką kiedykolwiek robił dzieciak, było palenie tytoniu z królika zwiniętego w papier wyrwany z brązowego worka spożywczego, a może zaczesanie włosów do tyłu w kaczy ogon i próba kręcenia biodrami jak Elvis. Ale potem zamachy, wojna, prawa obywatelskie, wolna miłość i narkotyki wstrząsnęły starym porządkiem.
Grizzard często czuł się zagubiony i zdezorientowany. W miejsce Elvisa, Pied Piper swojego pokolenia, Grizzard znalazł teraz robakowate, długowłose angielskie dzieciaki, które występowały albo półnagie, albo ubrane jak Zasu Pitts.
Elvis Is Dead and I Don't Feel So Good Myself to dowcipna, satyryczna, nostalgiczna relacja z wysiłków Grizzarda, by przetrwać w zmieniającym się świecie. Seks, muzyka, ubrania, rozrywka i samo życie są traktowane przez Grizzarda z przymrużeniem oka.
W tej, szóstej już książce, Grizzard nigdy nie był zabawniejszy ani bardziej zestrojony ze swoimi czytelnikami. Być może sam nie czuł się tak dobrze, ale jego komentarz społeczny i humor nadal mogą sprawić, że reszta z nas poczuje się dobrze.
